Όταν μπάφιασαν οι λαοί από τά φαιουδαρχικά συστήματα, οι άρχοντες βρήκαν άλλα.
Περισσότερο απ’ όλα τα συστήματα τούς βόλεψαν αυτά που το όνομά τους τελείωνε σε –ισμός.
Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία ανακαλύφθηκε και εφαρμόζεται το πολιτικό μοντέλο διακυβέρνησης ενός λαού και λέγεται “Διαχειρισμός”.
Φυσικό ήταν αυτό το πολιτικοοικονομικοφιλοσοφικό μοντέλο να ανακαλυφθεί από σύγχρονους Έλληνες-τι μόνο Πλάτωνα και Αριστοτέλη θα πουλάμε;.
Στο μοντέλο αυτό τα πράγματα είναι απλά.
Αφού διαγράψεις κάθε είδους παραγωγή που είναι η βάση για κάθε πολιτικοοικονομικό σύστημα, δημιουργείς οργανισμούς, ομάδες, εστίες-κόμματα.
Εκεί μαζεύεις ότι πιο άχρηστο και κηφηνοειδές έχει γεννήσει η κοινωνία και πουλάς “σωτηρία” και οράματα.
Καλό είναι όλο το έμψυχο δυναμικό του κόμματος να μην έχει κολλήσει ούτε ένα ένσημο για μια ώρα δουλειάς, αυτοί είναι και οι καταλληλότεροι για υπουργοί και άλλες μεγάλες θέσεις.
Ύστερα παρακαλάς για πακέτα τους “εργοδότες” σου.
Μόλις τα πάρεις κάνεις δυο απλές κινήσεις.
Πρώτα διορίζεις με σύμβαση τον πληθυσμό που δεν γουστάρεις και μετά μαζεύεις τους δικούς σου και κάνετε την μοιρασιά των πακέτων.
Αν ενοχληθείς από τίποτε αντιρρησίες για κοινωνικές δικαιοσύνες και άλλα τέτοια τρελά, διαθέτεις και κάποια από τα πακέτα για εξαγορά συνειδήσεων.
Έτσι τα πράγματα είναι απλά, η μόνη κούραση είναι η διαχείριση (εξ’ ου και ο Διαχειρισμός).
Αν κουραστείς κάθεσαι για δυο τρία χρόνια και διαχειρίζονται άλλοι, αφού μασήσουν (συγνώμη διαχειριστούν) επανέρχεσαι με τα νέα οράματα διαχείρισης και έχεις την εξουσία στο πιάτο.
Η απόλυτη επιτυχία του μοντέλου του Διαχειρισμού είναι όταν μέσα στις εστίες (κόμματα) είναι μαζεμένοι πολλοί που διαθέτουν το κληρονομικό χάρισμα, έτσι γίνεται πιο απλή η μοιρασιά των αξιωμάτων.
Όσο για την επικοινωνία των ιδεών, εδώ η κατάσταση είναι απλούστατη.
Μαζεύεις όλους τους εξαγορασμένους και από το μπαλκόνι (λέγεται και TV) φωνάζετε δυνατά…”Ορμάτε”. ( filonoi)
Θα πρέπει να ξεμπροστιαστούν όλα τα κακώς κείμενα σε όλα τα επίπεδα και αυτό δεν αφορά μόνο την πολιτική.
Αφορά όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής.