Κοινωνική και πολιτική βαρβαρότητα των αρχόντων και των πλανηταρχών του κεφαλαίου μέ απροσχημάτιστη γκαιμπελική προπαγάνδα .

ΤΙ

Η κυβέρνηση εργάζεται άοκνα για να δώσει “γην και ύδωρ” στο κεφάλαιο.
Οι παραλίες χαρίζονται σε ιδιώτες, τα δάση θυσιάζονται στο όνομα των επιχειρηματικών συμφερόντων, οι προστατευόμενες περιοχές Natura βγαίνουν στο σφυρί, ο ορυκτός πλούτος λεηλατείται ανεξέλεγκτα.
Δύο ακόμη νομοσχέδια έχει ήδη έτοιμα το υπουργείο Οικονομικών όπου προβλέπεται η ρύθμιση της δυνατότητας εξαγοράς και απόκτησης νόμιμων τίτλων ιδιοκτησίας από ιδιώτες κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου και μάλιστα με δόσεις και εκπτώσεις.
Η “δικαίωση των καταπατητών”,προβλέπει εξαγορά ακινήτων του δημοσίου που κατέχονται αυθαίρετα από ιδιώτες υπό την προϋπόθεση ότι τα έχουν στην κατοχή τους για 20 χρόνια τουλάχιστον.
Θα μπορούν να εξαγοράζονται από τους καταπατητές ακίνητα μέχρι 5 στρέμματα σε οικισμούς 2.000 κατοίκων όταν πρόκειται για αστικά ακίνητα.
Επίσης να εξαγοράζονται ακίνητα με ενιαία έκταση έως 10 στρέμματα και έως 20 στρέμματα συνολικά που δεν είναι ενιαία, όταν πρόκειται για αγροτικά ακίνητα.
Ως τίμημα εξαγοράς ορίζεται η αντικειμενική αξία του ακινήτου, η οποία θα προσαυξάνεται 20% αν μέσα στο ακίνητο υπάρχει και κτίσμα.
Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται είτε εφάπαξ με έκπτωση 5%, είτε σε διμηνιαίες δόσεις 800 ευρώ κατά ελάχιστο η κάθε μία.
Το δεύτερο νομοσχέδιο προβλέπει τή διαδικασία συμβιβαστικής επίλυσης – εξπρές, ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ ιδιωτών και ελληνικού Δημοσίου. Απαραίτητη προϋπόθεση να έχει ασκηθεί αγωγή εναντίον του Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς να έχει εκδοθεί πρωτόδικη απόφαση.
Για διεκδικούμενες και αμφισβητούμενες εκτάσεις για τις οποίες ο ιδιώτης έχει συνεχόμενους τίτλους που ανάγονται από το 1926 και πριν,κυρίως για τίτλους και “συμβόλαια” που ανάγονται στην τουρκοκρατία, όπως τα λεγόμενα “χοτζέτια”.
Οι εκτάσεις αυτές θα πρέπει να έχουν εμβαδόν τουλάχιστον 50 στρέμματα όταν πρόκειται για ακίνητα εκτός σχεδίου πόλης και 20 στρέμματα, όταν πρόκειται για ακίνητα εντός σχεδίου πόλης.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η δικαστική διαφορά τερματίζεται είτε με την αυτούσια διανομή του επίδικου ακινήτου, κατά 50% μεταξύ των διαδίκων, είτε με την καταβολή σε χρήμα της εμπορικής αξίας του 50% του ακινήτου από τον ιδιώτη στο δημόσιο.