Ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παππαγγελόπουλος(πρώην αρχηγός της ΕΥΠ της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή), αρμόδιος για θέματα διαφθοράς, δήλωσε ότι τρία πρόσωπα είναι εγγύηση για την λειτουργία της Δημοκρατίας: ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής.
“Είναι εγγύηση για την καλή λειτουργία της δημοκρατίας σε εποχή κρίσης και για την ασφάλεια της χώρας” λέει και τονίζει πως “παρά τις διαφορές τους έχουν πολλά κοινά σημεία: πρώτον είναι καλοί άνθρωποι και οι τρεις.
Δεύτερον αγαπούν το λαό και νοιάζονται γι αυτόν.
Και, τρίτον, δεν τους “κρατάει” κανείς”,
Μάλιστα…
Περί παιδείας, ουδέν μορφώνει όσο το παράδειγμα , αλλά και το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.
Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, φτάσαμε στον Κώστα Καραμανλή …
Κι από τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον δεινότερο ίσως ρήτορα της μεταπολεμικής Ελλάδας, στον ΓΑΠ, που τα μιλάει συμπαθητικά τα ελληνικούλια, για ξένος…
Με ενδιάμεσο σταθμό τον Ανδρέα βεβαίως, τον συχνό πελάτη της Ρίτας Σακελλαρίου, τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο των ”πνευματικών κέντρων”, τον Έβερτ, κλπ.
Για να φτάσουμε σε έναν τύπο που ξύνει τα αχαμνά του μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη και αποφασίζει ο Γάλλος πρόεδρος να συμφάγει με , ποιόν άλλον, τον εθνικό μας Λάκη…
Ούτε την κυρία Γλύκατζη-Αρβελέρ, της Γαλλικής Ακαδημίας, ούτε κάποιον άλλον, αλλά έναν τύπο που κάνει αστεία με πορδές στην τηλεόραση και έχει (ΚΑΙ αυτός) 3 εκατομμύρια έξω, για να μας λέει ”έλα μωρέ, capital controls και τι έγινε;”
Αυτή Είναι Η Ελλάδα, που είπε κι ο Σημίτης.
Κι ακόμα έχει πολύ πιο κάτω.
Δυστυχώς..
Μάλλον πώς “μετα-πολίτευση” ΔΕΝ γίνεται χωρίς Αττίλα
Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι έγινε στην Ελλάδα τα χρόνια του μνημονίου, εάν δεν ερευνήσει τη σκοτεινή αρχή των γεγονότων,τις ταραχές του Δεκεμβρίου τού 2008,ένα μήνα μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers και την αρχή της παγκόσμιας κρίσης.
Η σκανδαλώδης ανοχή Παυλόπουλου στους καταστροφείς, που παροτρύνονταν στο έργο τους από τον επίσημο Σύριζα έχει καταγραφεί και επισημανθεί.
Για αντίπραξη οι τότε κυβερνητικοί διέρρευσαν και διαρρέουν ακόμη υπόγειες φήμες για ανάμιξη ξένων δυνάμεων.
Πάντα υπόγεια και ανεπίσημα ,για να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους,ποτέ επίσημα γιατί δεν τολμούν.
Παραλείπουν βέβαια ότι ο πρόεδρος της Γαλλίας Σαρκοζύ προθυμοποιήθηκε να ενισχύσει με γαλλικά ΜΑΤ τις δυνάμεις της τάξεως .
Η προσφορά της Γαλλίας απορρίφθηκε από τον Παυλόπουλο και τον Καραμανλή.
Στη γαλλική εθνοσυνέλευση έγινε συζήτηση για τα επεισόδια στην Αθήνα,στην ελληνική βουλή δεν έγινε ποτέ, γιατί αν γινόταν η κυβέρνηση όφειλε να κατονομάσει τους εμπρηστές της χώρας και δεν ήθελε να τους κατονομάσει.
Αλλά ας υποθέσουμε ότι ισχύει το διακινούμενο υπογείως σενάριο ξένων ταραχοποιών και πρακτόρων.
Σε μια τέτοια περίπτωση ο Σύριζα,δηλαδή οι σήμερον κυβερνώντες είναι “συνένοχοι” της απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης Καραμανλή το 2008.
Συνένοχοι μάλιστα με ενέργειες ξένων δυνάμεων,συμφερόντων και πρακτόρων.
Άλλωστε οι ίδιοι παραμένουν υπερήφανοι για τη στάση τους τότε,δεν έχουν αποκηρύξει τίποτα και αντιθέτως προβάλλουν την εξέγερση τους.΄
Πως εξηγείται εν τοιαύτη περιπτώσει τό σενάριο ότι,οι Καραμανλικοί συνεργάζονται και συναινούν με αυτούς που προσπάθησαν να τους ανατρέψουν βιαίως και σύμφωνα με τα υπόγεια σενάρια που διακινούνται, μάλιστα σε συμμαχία με ξένες δυνάμεις;
Ανόητοι είναι;
Προφανώς δεν πρόκειται περί ανοησίας αλλά μάλλον, ΑΝ ισχύει αυτό,περί συμπαιγνίας.
Κατά πάσα πιθανότητα η στάση της αστυνομίας και της κυβέρνησης ,ήταν σε συνεννόηση με τους Συριζαίους και όχι μόνον, για να εμφανίσουν απέναντι στην Ευρώπη τη δικαιολογία, ότι δεν μπορούν να πάρουν μέτρα για την κρίση, γιατί θα ξεσηκωθεί ο λαός ,και για να δυσφημίσουν όποιον άλλο ήθελαν στο εσωτερικό και εξωτερικό.
Αυτή είναι σε αυτή τήν περίπτωση, η μόνη λογική εξήγηση.
Η εικόνα που βγαίνει από τη λογική συνεπαγωγή των απίθανων σχέσεων και πραγμάτων έχει και συνέχεια …αφού με επεισόδια ή χωρίς η ελληνική οικονομία έτρεχε υπό το βάρος πολυετών ανομημάτων, στο αναπόφευκτο ραντεβού με την ιστορία των χρεοκοπιών.
Άλλοι θα αναλάμβαναν να φάνε τη μπόρα και μόλις τα πράγματα θά ισορροπούσαν (πλεονασμα 2014) ,τα εν εφεδρεία Συριζοκαραμανλικά συνεταιράκια(;;)  , φρέσκα φρέσκα, θα ξανάπαιρναν τα ηνία για να συνεχίσουν στον ίδιο το σκοπό.                                                                                                         Αυτό που επείγει ,είναι να σταθεί στο ύψος των περιστάσων και του θεσμικού της ρόλου η Αξιωματική Αντιπολίτευση, και κάτι τέτοιο σε μια περίοδο τόσο αυξημένων προκλήσεων, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με συγκεκριμένες προτάσεις και πολιτικές που σπάνε ιδεοληψίες και κομματικά στερεότυπα.