Καί γιά τούς υπέρμαχους “υπερδιανοητές” τής κυβερνητικής φιλολογίας και αποτίμησης τού κυβερνητικού έργου να θυμίσω ότι υπάρχουν και κάτι λεπτομέρειες που ξεχνούν.
Το προεκλογικό πρόγραμμα έλεγαν ότι θα εφαρμοστεί τις πρώτες 100 μέρες και θα είναι ανεξάρτητο από τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους για το χρέος.
Τελικά το πρόγραμμα από 100 ημερών έγινε πρόγραμμα τετραετίας και “μην τον είδατε τον Παναή”.
Η διαπραγμάτευση για το χρέος με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του πήγε περίπατο.
Προσγειώθηκαν καί συνυπέγραψαν την εφαρμογή του μνημονίου την 20η Φεβρουαρίου και προσπαθούν με “ρήξεις- αφίξεις”… γιατί θέλουν τα λεφτά για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που αναγνωρίζουν.
Απειλούν με στάση πληρωμών καί την ίδια στιγμή αρνούνται ότι θα κάνουν, προσπαθώντας να φέρουν στα μαλακά στους δικούς τους, για το γεγονός ότι θα εφαρμόσουν και οι ίδιοι… Λιτότητα στην οποία κατά τ’ άλλα θα έβαζαν τέλος στις 25 Ιανουαρίου.
Στον απολογισμό της δίμηνης αυτής διακυβέρνησης η φράση του Μανώλη Γλέζου τα λέει όλα…
“Συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργήσαμε”…
Φαύλος κύκλος,μά για να βγεις από την αποβλάκωση και την εθελοδουλία χρειάζεσαι εθνική αφύπνιση ,αλλά η εθνική αφύπνιση προϋποθέτει έξοδο από την αποβλάκωση.
Ο ψευδεπίγραφος ηθικισμός που λειτούργησε ως πολιορκητικός κριός για την αναρήχηση στην εξουσία θα αποβεί τελικά ο πολιτικός εφιάλτης της κυβέρνησης.
Η Κυβέρνηση απεμπόλησε πλήρως το ηθικό πλεονέκτημα για το οποίο φλογερώς ξιφουλκούσε και κλήθηκε συντόμως να αντιμετωπίσει την θεμελιώδη αρχή για το νόμιμο και το ηθικό.
Και όσο αναζητά εσωτερικούς εχθρούς για λαϊκή κατανάλωση που απεργάζονται την αποδυνάμωσή της, τόσο περισσότερο θά αυτογελοιοποιείται.
Πάμε για προ-πασοκ καταστάσεις στην κοινωνία και στην οικονομία.
Οι άνθρωποι αυτοί που φτιαχτηκαν, είτε με παροχές, είτε με τον συνδικαλισμό, είτε με το διορισμό στο δημόσιο, είτε με το ψεύτικο-αγορασμένο πτυχίο σε Βουλγαρία-Ρουμανία-Αγγλία, θα έχουν την επιλογή να γίνουν χειρώνακτες, ανειδίκευτοι εργάτες, κτηνοτρόφοι, γεωργοί ή …μετανάστες.
Ούτε καν γκαρσόνια στα μπουζούκια δεν θα μπορούν να γίνουν, διότι τα ελάχιστα μπουζούκια θα λειτουργούν στο μέλλον μόνον Παρασκευή και Σάββατο.
Αυτό όλο προϋποθέτει μια τεράστια κοινωνική αλλοτρίωση και κοινωνική κρίση, που ήδη τη βιώνουμε εν μέρει, αλλά ακόμη δεν είδαμε τίποτε.
Καί φυσικά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ΔΕΝ μπορεί να γίνει ο Σύριζα, διότι η σοσιαλδημοκρατία προϋποθέτει μια ευημερία και όπως το έλεγε η Θάτσερ ο σοσιαλισμός τελειώνει όταν τελειώνουν τα λεφτά των άλλων.
Πάμε για την πολιτική περιθωριοποίηση μεγάλου μέρους τής κομματικής νομεκλατούρας και για νέα συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.
Δεν θα δυναμώσει ιδιαίτερα η Χ.Α., διότι έχει χάσει πια την αίγλη του καινούργιου, ούτε θα της δώσει καμία ιδιαίτερη ώθηση τυχόν αθώωσή της από τήν κυβέρνηση.
Πάντως πάμε σε καταστάσεις που δεν τις γνωρίζουμε, καταστάσεις που θα είναι case study για την πολιτική επιστήμη…