Ομολογουμένως συγκινητικές όλες αυτές οι εκδηλώσεις λατρείας ,μεταξύ τών πρώην κυβερνητικών συνεταίρων,τής αυτοαποκαλούμενης “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνησης…πού μας πάνε σε πρόωρες εκλογές με προφανή σκοπό να μετακυλίσουν σ΄εμάς, τις τεράστιες ευθύνες τους για τις δικές τους επιλογές, να μας καταστήσουν συνενόχους για τις εγκληματικά άσχετες κινήσεις τους.
Βεβαίως πέφτει καί πολύ ιδεολογικό χρώμα…στό νέο προεκλογικό τους αφήγημα-παραμύθι.
Όμως άν εξαιρέσουμε το ΚΚΕ (το απόλυτα ενταγμένο στο σύστημα) ,αριστερά με ιδεολογικούς όρους και “μετασχηματισμούς” είναι ανύπαρκτη .
Στον Σύριζα είχαν ένα προγραμμα ,δεν συζητάμε για το εάν μπορούσε να υλοποιηθεί ,το οποίο θα μπορούσε να εφαρμοστεί από μια δεξιά ή κεντροδεξιά δυτικοευρωπαική κυβέρνηση.
Μπορεί να πει κανείς, ότι αριστερά κόμματα είναι όσα επικαλούνται κάποια ιδεολογήματα ,έχουν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης… κτλ αλλά αυτά είναι ασήμαντες λεπτομέρειες.
Δεν υπάρχει αριστερή ιδεολογία πλέον , είναι εφευρημα για διακριτοποίηση κομματικών ομάδων.
Η αριστερή ιδεολογία είναι μια συνιστώσα του κοινοβουλευτισμού σε κάποιες χώρες ως κομματική ομάδα, οχι ως εφαρμογή στην πράξη της σοσιαλιστικής ή κομμουνιστικής ιδεολογίας .
Οσον αφορά τον καπιταλισμό με μεικτό σύστημα οικονομίας φυσικά , όλοι τον εφαρμόζουν στα βασικά χαρακτηριστικά ,απλούστατα έγκειται στην Ελίτ κάθε χώρας εάν την οδηγήσει στον γκρεμό ή την δοξάσει.
Ακόμη και το επαναστατικό περί εθνικοποιησης των τραπεζών ή της μη ιδιωτικής ΤτΕ ,το μεν πρώτο έχει συμβεί σε πολλές χώρες και στις ΗΠΑ,το δευτερο συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις χώρες της κοινοπολιτείας .
Άρα η χρησιμοποιούμενη ορολογία “αριστερά”, είναι στύλ περισσότερο.
Το πρόβλημα στην περίπτωση της Ελλάδας καθώς βεβαίως και των υπολοίπων Pigs της Ευρωζώνης. δεν είναι η ιδεολογική ανεπάρκεια ή η έλλειψη πνεύματος αυτοθυσίας.
Και ο Τσέ Γκεβάρα να ήταν στη θέση του Τσίπρα πρωθυπουργός της Ελλάδας δέ θα είχε άλλη επιλογή από τήν υπογραφή τού μνημονίου ΙΙΙ, μετά από όλη αυτή τήν επτάμηνη μπαχαλώδη ακυβερνησία. Κρατικοποίηση τράπεζας στις ΗΠΑ γίνεται, αρκεί να το αποφασίσει ο Πρόεδρος,όχι όμως καί στην Ευρωζώνη ., εκτός κι αν… το αποφασίσουν οι 18,τα 4 Κράτη, τα 4 κρατίδια και οι 10 “μικροί νέγροι”, με πληθυσμό κάτω των 500.000 έκαστος.
Αλλοιώς, μηδενίζεται η ρευστότητα της ΕΚΤ και ακυρώνονται τα εντός Ελλάδος ευρώ,κι αν υποθέσουμε ότι “κλειδώσει” το Ελληνικό κράτος μιά ισοτιμία 1 Δραχμή=1 Ευρώ, δεν θα βρίσκει παρά μόνο τα ευρώ του τουρισμού για εισαγωγές που τόσο έχει ανάγκη.
Χειρότερα κι απο την Κούβα δηλαδή,ούτε το 10% των αναγκών σε συνάλλαγμα δεν θα μπορεί να καλύψει.
Όσο δέ για εξαγωγές στην ΕΕ, μετά απο μιά μονομερή διαγραφή του χρέους προς τα κράτη της ΕΕ ,ούτε να το συζητάμε.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ,γιατί αιδημόνως ο κάθε Λαφαζάνης αποκρύπτει συστηματικά να μας πεί πώς θα πάμε στη Δραχμή ,και πως αυτή τη φορά θα έχουμε σχέδιο απάντησης στα ανελέητα χτυπήματα των “ευρωκρατών”, που τώρα όλοι τα θεωρούμε αναμενόμενα πλέον.
Με ιδεολογίες δεν βάφονται αυγά, όταν βρίσκεσαι στη μέση ενός αδυσώπητου οικονομικού πολέμου των πάμπολλων φτωχών, κατα των ελαχίστων αλλά οικονομικά παντοδύναμων υπερπλουσίων.
“Φεύγει”… κανείς ακούγοντας,ότι πρέπει να αγανακτήσει ο Ελληνικός λαός, να επαναστατήσει κατά των 28 λαών της ΕΕ …που είναι “συμβιβασμένοι αλλά Τσίπρα”, και έχοντας το ηθικό δίκαιο με το μέρος του, ενωμένος και άρα ποτέ νικημένος- ασχέτως δυνάμεως του εχθρού… να καταλύσει την Παγκόσμια Αυτοκρατορία των Banksters …
Επιβάλλοντας τελικά τον Σοσιαλισμό, ΑΛΛΑ τόν μη υπαρκτό αυτή τη φορά, για να μην πάθουμε τα ίδια όπως με την ΕΣΣΔ…
Πολύ μου αρέσουν τελικά, αυτοί οι τάχατες “ασυμβίβαστοι αριστεροί”, εκ του ασφαλούς…
Αρχείο μηνός Αύγουστος 2015
Έπεα πτερόεντα…
Ο Αλεξάκος δεν θα τολμήσει να πάει στις ζωντανές αναμετρήσεις με τον κ.Μεϊμαράκη, ούτε φυσικά και με όλους τους άλλους.
Δεν θα τον αφήσουν οι γιατροί-επικοινωνιολόγοι του, γιατί θα αποκαλυφθεί η γύμνια επιχειρημάτων του και γιατί πια, δεν διαθέτει αριστερή ασπίδα για να θεωρητικολογήσει και να συγκινήσει.
Δέκα μονάδες κάτω θα κατρακυλήσει έτσι κι ο προβολέας φωτίσει την απάτη του.
Στην χώρα, που αρέσει το ψέμα, στηρίζεται η ρεμούλα, αποθεώνεται η αναξιοκρατία υπάρχει έστω και μια ελπίδα να αλλάξει κάτι;
Γιατί θα πρέπει να έχουμε να έχουμε συνέχεια να διαλέξουμε όμως μεταξύ ανεπάγγελτων σαλτιμπάγκων και χαρτογιακάδων ”τεχνοκρατών”, πιστών υπαλλήλων συμφερόντων ,που βλέπουν την πολιτική σαν μιά καλοπληρωμένη ευκαιρία να κάνουν καριέρα εις βάρος των Ελλήνων πολιτών;
Δεν υπάρχουν ικανοί, μορφωμένοι και ανιδιοτελείς Έλληνες να πάρουν το τιμόνι και να εργαστούν για το κοινό καλό;
Αν αυτοί δεν προσφέρονται, τότε δεν υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο,στη λασπουριά θα σερνόμαστε.
Τα κριτήρια των ψηφοφόρων την ώρα της κάλπης, δεν είναι πάντοτε ιδιοτελή ή αμιγώς πολιτικά, αλλά πολλές φορές ασαφή, αδιαφανή και αδιευκρίνιστα, γι’ αυτό και υπάρχουν και πολλοί αναποφάσιστοι.
Όπως των περισσότερο πολιτικοποιημένων, που στις Ευρωεκλογές ψηφίζουν με διαφορετικά κριτήρια, πιο χαλαρά και με διαφορετική αντίληψη της υποχρεωτικότητας της αποδοχής της ιδεολογικής τους ταυτότητας.
Τις καλές κυβερνήσεις, τις κάνουν οι άξιοι αρχηγοί και τα επίσης άξια επιτελεία τους.
Στην Ελλάδα η εντύπωση που δημιουργείται ,είναι ότι τις αρχηγίες δεν τις καθορίζουν μόνο τα κόμματα, αλλά και οι υπόγειες, συστημικές διασυνδέσεις που προωθούν με κάθε τρόπο τον αρεστό τους, στήνοντας μέσω των ΜΜΕ που ελέγχουν το ηγεμονικό προφίλ που θα εξαπατήσει το λαό, για να τον ψηφίσουν.
Έτσι ο λαός αδρανοποιημένος, απληροφόρητος, κουρασμένος από τη διασπορά των πληροφοριών και δεινοπαθώντας, λίγο τον απασχολεί η ψήφος του, επειδή του καλλιέργησαν την ιδέα και του την εμπέδωσαν ότι όλοι τους είναι ίδιοι, με αποτέλεσμα η ψήφος του αντί να είναι συνέπεια κριτικής σύνθεσης των πολιτικών επιλογών που του υπόσχονται να μετατρέπεται ελαφρά τη καρδία σε ψήφο αποδοκιμασίας ή και προσωπικής ιδιοτέλειας στο τέλος.
Η πολιτική έχει ρίσκο αποτυχίας και μπορεί όσοι καθημερινά ενασκούν βιοποριστικά επαγγέλματα, άσχετα με δημόσιες θέσεις, με την ενασχόλησή τους με την πολιτική, να καταστραφούν επαγγελματικά, αν δεν επιτύχουν πολιτικά.
Γι’ αυτό και οι πολιτικοί είναι οι περισσότεροι επαγγελματίες, χωρίς να είναι και οι αξιότεροι είτε γόνοι πλουσίων οικογενειών, που έλυσαν το βιοποριστικό τους πρόβλημα και των παιδιών τους ,είτε αναδεικνυόμενα πρόσωπα των κομματικών σωλήνων που προωθούνται με πλάτες άλλων, είτε τέλος καλά αμειβόμενοι υπάλληλοι του Δημοσίου, που έχουν εξασφαλισμένη εκ των προτέρων την άνετη επιβίωσή τους.
Το σύστημα όμως, δεν θέλει καλούς πολιτικούς για την πατρίδα και τον λαό, αλλά καλούς διαχειριστές των συμφερόντων του.
Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά των κριτηρίων του ψηφοφόρου, για να επιλέξει τουλάχιστον αν όχι τον καταλληλότερο, που μπορεί να μην υπάρχει, τουλάχιστον τον λιγότερο επιζήμιο για το μέλλον της κοινωνίας και των παιδιών μας.
Δώσαμε-δώσαμε…
Τό τάχατες αντιμνημονιακό αριστεροδέξιο “αφήγημα”,αποδείχτηκε αντάξιο τών παραμυθίων του Άντερσεν, αφού κατάφερε στίς εκλογές του Ιανουαρίου, να αποσπάσει τίς ψήφους ενός μεγάλου ποσοστού τού εκλογικού σώματος,με αποτέλεσμα τή δημιουργία τής “πρωτης φορά αριστερά” κυβέρνησης.
Tο “σύνδρομο Pinocchio” δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα στον ειλικρινή (κατ΄ ιδίαν γνώμην) πρώην πρωθυπουργό κ. Τσίπρα.
Ειδάλλως, η μύτη του θα γινόταν τόσο μεγάλη, που δεν θα την χωρούσε ούτε η βουλη…
Οι κινήσεις της ΝΔ ,μέσω τής “παλιάς καραβάνας” έμπειρου πολιτικά αρχηγού της είναι ιδιαίτερα εύστοχες.
Αυτη τη στιγμή με την διαδικασία ,ετσι οπως την εκμεταλλεύεται ο κ. Μειμαράκης, έδωσε τη δυνατότητα στήν ΛΑ.Ε να οργανωθεί και να ξεκινήσει μιά απο αριστερά επίθεση στον κ.Τσίπρα και παράλληλα προσέθεσε και μιά θεσμική “επιθεση” μέσω της ΠτΒ οπως κι άν- κι όποια κι αν είναι αυτή.
Φαίνεται κυρίαρχος του παιχνιδιού επι τρεις ημέρες και θα καταφέρει ν΄ αναδείξει τελικά το ενωτικό και πατριωτικό στοίχημα ,σε αντίθεση με άλλους που απεργάζονται εκλογές και καταστροφή δι αυτών.
Ο κόσμος θελει ελάφρυνση των βαρών και να βρεθεί λύση άμεσα στο μεταναστευτικό,πράγματα,πού πρέπει να τα δώσει όταν επισημοποιηθεί η πορεία προς τίς εκλογές.
Πρόγραμμα λοιπόν να ακούσουμε τις επόμενες ημέρες , όπως και προγραμμα δεν έχουμε ακούσει απο κανέναν.
Όμως στην τελευταία συνέντευξη του ο κ.Μεϊμαράκης χρησιμοποίησε κατά κόρον την λέξη αφήγημα , ατυχής για τη περίπτωση , η λέξη πού χρησιμοποιήθηκε αρχικά από κάτι θολοκουλτουριάρηδες της αριστεράς και συνοδοιπόρους της .
Η φράση αφήγημα -διήγημα -παραμύθι ,είναι κυνισμός και προσβολή προς το εκλογικό σώμα ,σαν όλα τα κόμματα να συνομολογούν ότι παραμυθιάζουν την ελληνική κοινωνία,τόσο απλά
Η πολυπόθητη λέξη όραμα έχει εξαφανιστεί από το λεξιλόγιο όλων τους. Διαθέτοντας όραμα σημαίνει ότι υπάρχουν και προτάσεις,για τον τρόπο με τον οποίο θα λάβει σάρκα και οστά ,το ευλογημένο όραμα .
Με αυτήν την αφόρητη ένδεια του πολιτικού λόγου,πως θα διανύσουν έναν ολόκληρο προεκλογικό μήνα ;
Ποιός αντέχει να ακούσει τις κενές περιεχομένου φλυαρίες , όταν μάλιστα η χώρα είναι υπό διάλυση ;
Τώρα περισσότερο από ποτέ ,πρέπει να μήν παραπέμπουν σε τοποτηρητές αποικιοκρατών σαν τους Βαυαρούς του Οθωνα ,αλλά σε πολιτικούς που έχουν βγεί από τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας .
Στην ουσία , είναι εμφανές ότι ο κ.Τσίπρας αιφνιδίασε και το ιδιο του το κόμμα .
Μήπως ,λέω μήπως ,όλο αυτό που συμβαίνει είναι ένα άλλο σχέδιο Γ ;
O κ.Τσίπρας για να επιβιώσει ,ξέρει ότι πρέπει να ψηφίζει μνημονιακά νομοσχέδια. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με τον κ.Λαφαζάνη.
Με τον κ.Λαφαζάνη, όμως, μπορεί να ψηφίζει “αριστερά” νομοσχέδια για μεταναστευτικό, παιδεία και τόσα άλλα.
Θα πετύχει το σκοπό του (άν βγεί), αλλά σε συγκυβέρνηση με άλλους και με τον κ.Λαφαζάνη για αριστερή καβάντζα σε “αριστερά” νομοσχέδια.
Kαι φυσικά τίποτα δεν αποκλείει ότι σε έξη 6 μήνες θα κάνει άλλη μια στροφή 180 μοίρες, και θα “εξηγήσει” ότι προσπάθησε τον δρόμο του ευρώ, αλλά δεν βγαίνει μια και η ΕΖώνη ζητάει όλο και περισσότερα μέτρα (μιας και με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του κανένα πρόγραμμα δεν βγαίνει).
Και επομένως μαζί με “τον σύντροφο Λαφαζάνη… πάμε τώρα στη δραχμή”.
Ουδεμία εμπιστοσύνη λοιπόν…οι κυβερνώντες αποδείχθηκαν ένα κουτοπόνηρο τί-πο-τα.
Κι αυτοί περάσανε καλά …και εμείς χειρότερα.
Οι κυβερνητικοί συνεταιροι, δείχνουν ότι δέν συναισθάνονται τό κακό πού κάνουν στήν πατρίδα, πού τούς τίμησε δίνοντας τους τήν εντολή διακυβέρνησης.
Ζητούν με περίσσιο θράσος λαική εντολή για νά “εφαρμόσουν” λέει το κυβερνητικό πρόγραμμά τους,πιό δηλαδή …τής Θεσαλονίκης,τών Βρυξελών,…ποιό καί μέ τί χρώμα θα βάψουν τίς εξουσιολάγνες ονειρώξεις τους.
Άραγε ποιές άλλες υποσχέσεις θα ανακαλύψουν οι εκκολαπτόμενοι Περονιστές για να πείσουν;
Μέ χαράτσια, νέες μειώσεις σε μισθών και συντάξεων,αποτέλεσμα τής περήφανης διαπραγμάτευσης,του δημοψηφίσματος, των κλειστών τραπεζών, της ανεπανόρθωτης ζημιάς τών capital controls;
Το πρέπον και το σωστό θα ήταν μια κυβέρνηση αρίστων σε κάθε τομέα και αποφυγή εκλογών.
Έχει καταντήσει αηδία και ντροπή για κάθε σώφρονα πολίτη ,να γίνονται εκλογές έτσι για πλάκα, με ζημιά στις επιχειρήσεις και στην αγορά γενικότερα, που δυστυχώς το κυβερνητικό συνοθύλευμα δεν λαμβάνει υπόψιν και ούτε ενδιαφέρεται, γιατί έχει μάθει να εφαρμόζει τη σοβιετία και το κρατισμό ακόμη και τώρα που δεν υπάρχει….σάλιο από ευρώ και ο δανεισμός μεγαλώνει ασύστολα.
Απαιτείται να υπάρξει συνεννόηση για τήν οικονομία, τα συμφέροντα των πολιτών, την καταπολέμηση της ανεργίας, το μεταναστευτικό που απειλεί να τινάξει την κοινωνία στον αέρα.
Πρέπει να ξεκαθαρίσει το πολιτικό σύστημα,άν θά βάλει επιτέλους πλάτη για να βγει η πατρίδα από το βούρκο.
Ο δήθεν εκβιαζόμενος Πρωθυπουργός, δεν αποφασίζει,αποφασίζουν άλλοι γι αυτόν, κι αυτοί οι ”άλλοι”απαιτούν ψηφισμένους τους εφαρμοστικούς νόμους “στα σβέλτα” καί αξιολόγηση τον Οκτώβριο
Πρέπει να έχει ολοκληρώσει την ….υπηρεσία για να του επιτραπεί η απόδραση μετά την άγρια αποδοκιμασία που θα εισπράξει.
Αν είναι υπάκουο παιδί, θα τσακιστεί να φύγει με συνοπτικές και μπορεί, γιατί όχι ν΄αυτοεξοριστεί και στην Αίγινα.
Μερικοί, συνταξιοδοτούνται αναγκαστικά πριν την ώρα τους ,γιατί απλά είναι τόσα και τέτοια τα ”έργα” τους, που δεν τους παίρνει για περισσότερα.
Όμως εφόσον φτάσαμε εδώ που φτάσαμε με πλούσιες υποσχέσεις , αλλοπρόσαλλη πορεία με αναστροφές, μετά από ανόητους πειραματισμούς σε άγνωστες κατευθύνσεις και αδυναμία συνεννόησης ανάμεσα στους ίδιους, είναι προτιμότερο να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση το δυνατόν συντομότερο και να μην ταλαιπωρούμεθα άλλο οι εξουθενωμένοι πολίτες.
Άν δέν υπάρξει εθνική συνεννόηση ,τα καλύτερα έρχονται σε λίγους μήνες, όταν θ΄αρχίσουν να σκάνε οι βόμβες στην οικονομία και οι λαθρομετανάστες να τα σπάνε παντού.
Πάντως τούς Συριζανέλ θα τους θυμόμαστε για τη μεγαλύτερη τρύπα στο νερό, το τρίτο κατά σειρά μνημόνιο και ένα τεράστιο μηδενικό στο πηλίκον.
Κι αυτοί περάσανε καλά …και εμείς χειρότερα.
Η “πρώτη φορά αριστερά” δεν θα αποτελεί παρένθεση, αλλά αστερίσκο στην σύγχρονη ιστορία.
Κυριαρχεί, ως επί το πλείστον, η μονότονη και επιτηδευμένη επανάληψη των ίδιων πραγμάτων, των ίδιων σκέψεων.
Η αηδία πνίγει την αχρειότητα καί για να την καταπολεμήσει σμίγει με το μόλυσμα. Πολλά χρόνια θα χρειαστεί να περάσουν ,για να φυτρώσουν τα άνθη τής αγνής σκέψης, ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς.
Απαιτείται εγκράτεια και αυτοπειθαρχία, γιά να ενισχυθούν οι κοινωνικές αξίες της παράδοσης και της συμπόνιας, να βρεθεί εκείνος ο ιδανικός τρόπος ζωής,γιά μην κάνουμε στους άλλους, ότι δεν θέλουμε να κάνουν κι οι άλλοι σε μάς..
Πιστεύει αλήθεια κανείς αυτόν τον αχταρμά ότι δεν θα δώσει, αν γίνει, ψήφο εμπιστοσύνης στήν κυβέρνηση;
Ποιός αφήνει την καρέκλα, οι όχιδες με τά χίλια ναι,οι στηρίζω αλλά δεν ψηφίζω; Bγάλτε άκρη, o Λεω-τσάκος, ο μπλα-μπλα..και… “καλιόμαστε” να ψηφίσουμε.
Άκου “καλιόμαστε”, και έγινε και σταρ στήν τηλεόραση…
Όταν έχεις υπουργούς σαν τον Φλαμπουράρη, αισθάνεσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγεις τη καταστροφή.
Οι άνθρωποι αυτοί μπερδεύουν την παραγωγή πολιτικής, με τη μυθοπλασία.
Ψήφο εμπιστοσύνης,έτσι όπως την θέλει η κυβέρνηση με 162 ναι, δεν θα την πάρει, αλλά και στην περίπτωση που θα μπορούσε να συμβεί αυτό οι εφαρμοστικοί νόμοι δεν θα ψηφίζονται στην συνέχεια από τους ίδιους.
Από την άλλη, αν πάμε σε εκλογές, η αυτοδυναμία δεν φαίνεται πιθανή, με αποτέλεσμα να καταλήξουμε, μετά από χρονοβόρες διαδικασίες, σε κυβέρνηση συνεργασίας.
Γιατί λοιπόν δε κάθονται από τώρα να τα βρουν ,νά κάνουν μια κυβέρνηση συνεργασίας η οποία πέραν των άλλων θετικών αποτελεσμάτων που θα έχει σε πολιτικό και σε οικονομικό επίπεδο ,θα γλυτώσει και τη χώρα από το εκλογικό κόστος;
Ποσό το οποίο δε μας περισσεύει, για να το ξοδέψουμε σήμερα άκριτα και άσκοπα.
Συνεργαστείτε,ακούει άραγε κανείς;
Τρείς εκλογικές αναμετρήσεις δύο το 2012, μία το 2015, δημοτικές,ευρωεκλογές δημοψήφισμα,συνολικά έξη εκλογικές διαδικασίες μέσα σε τρία χρόνια.
Σε όλες το μήνυμα του λαού, μη βγάζοντας κανέναν αυτοδύναμο, ήταν ολοκάθαρο: συνεργαστείτε,λοιπόν!
Ακόμα και η παρωδία δημοψηφίσματος συνεργασίες δείχνει, αφού ούτε 40% παίρνει κανένα κόμμα, ούτε βέβαια 60%, τόσο δέ στο 40% όσο και στο 60% “συστεγάζονται” οπαδοί διαφορετικών κομμάτων.
Πόσες φορές πρέπει πια να το φωνάξει ο λαός για να το ακούσουν οι κουφοί;
Ας καθιερώσουμε εκλογές κάθε εβδομάδα λοιπόν, αν είναι έτσι, μόνο να γίνονται Σάββατο να μη διαταραχτεί και το… πρωτάθλημα!
Αν γίνουν εκλογές εκτός από τις προεκλογικές φανφάρες, αλλά και κατηγορίες, σε ποιον θα καταλογιστει η καταστροφή της χώρας, τι πρόκειται να αλλάξει στην εφαρμογή της πολιτικής;
Κανένα ελληνικό κόμμα,φορέας,υποψήφιος δεν σχεδιάζει, εκτελεί,εφαρμόζει, δική του πολιτική.
Είμαστε σε εποπτεία και δεν έχουμε το δικαίωμα μέσω του κοινοβουλίου να αποφασίσουμε, ούτε πως θα παράγουμε ,ούτε μέχρι πόσα παιδιά πρέπει να έχουν οι τάξεις μας και τι θα τα διδάξουμε.
Η “πρώτη φορά αριστερά” δεν θα αποτελεί παρένθεση, αλλά αστερίσκο στην σύγχρονη ιστορία.
Είναι η Κίρκη της εξουσίας που μετατρέπει τους σφόδρα αντιμνημονιακους , σε σούπερ μνημονιακους.
Είναι η Κίρκη της εξουσίας που μετατρέπει τους σφόδρα αντιμνημονιακους , σε σούπερ μνημονιακους.
Όταν η ανευθυνότητα συγκρούεται με την υπευθυνότητα, νικήτρια είναι ή πρώτη.
Γιομίσαμε υπερηφανεια.
Γλυτώσαμε τα 5 ευρώ που θα πληρώναμε εάν πηγαίναμε σε κάποιο νοσοκομείο. Ουάου τι περηφάνεια ειναι αυτή!
Τους χορέψαμε πεντοζάλη και ρίξαμε τους σπόρους της επαναστατικής αλλαγής σε όλη την Ευρώπη (τι λέω εγώ τώρα ,σε όλη την υφήλιο ωρέ).
Ρέ τους πατήσαμε, τους διαλύσαμε, τους δώσαμε ενα μάθημα τι σημαίνει Ελλάδα.
Μα για ηλίθιους μας περνάνε;
Πανηγυρίζουν γιατι το 2015 έχουμε συμφωνήσει σε πρωτογενές έλλειμα 0.25% αντι για πρωτογενές πλεόνασμα 3% όπως οι προηγούμενοι;
Αυτό εκ των πραγμάτων, αφού η ιοκονομία καταστράφηκε μεσα σε έξι μήνες δεν ειναι φυσικά δυνατόν να έχουμε πλεόνασμα.
Τετοια αισχρή προπαγάνδα που κάνουν για τούς πολίτες που δεν καταλαβαίνουν απο οικονομικά ειναι άνευ προηγούμενου.
Δεν ντρέπονται λέω εγώ;
Την πορδη, άρωμα την ονομάζουν.
Οι ανίκανοι, οι εχθροπαθείς, οι ασυνάρτητοι, οι ιδεοληπτικοί, οι οπισθοδρομικοί, οι αντιδημοκράτες πού είναι σε απόγνωση γιατί τα ψέματα επιστρέφουν με φόρα πάνω στα κεφάλια τους και η απάτη τούς στοιχειώνει.
Επόμενη σκηνή η καταβαράθρωση του χάρτινου πύργου που στήσανε με τα ψέματα.
Λές και οι άλλοι είχαν ευνοϊκότερο περιβάλλον για να δράσουν, τα αυτιστικά γυμνασιόπαιδα με τις μεγάλες ονειρώξεις μας λένε τώρα ότι το διεθνές περιβάλλον ήταν”ναρκοθετημένο” τούς επέβαλλαν τό μνημόνιο και δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.
Οι μεγάλοι εραστές στα (προεκλογικά) λόγια, οι ανίκανοι και ευνούχοι στις πράξεις.
Θα είχε κάποιο ενδιαφέρον να μπορούσαν να παραδεχτούν την απάτη και την ενοχή τους, αλλά ποιος έχασε την ειλικρίνεια για να τη βρούν αυτοί;
Γι αυτό θα καταλήξουν άμεσα στα σκουπίδια της Ιστορίας, σαν τυχοδιώκτες που είναι , μαζί με τα ψεκασμένα φυτά με τα οποία αγαστά συνεργάζονται.
Άι στα τσακίδια!
Τους ανθρώπους του πολιτισμού, που δεν ήταν κρατικοδίαιτοι και επαγγελαμτίες αριστεροί, τους καταδικάσαμε στην αφάνεια ή τους εγκλωβίσαμε στη σιωπή, γιατί δεν είναι υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν τα κόμματα που κυβέρνησαν με τόσα λάθη στη μεταπολίτευση, προκειμένου να στηρίξουν την ευρωπαϊκή μας προοπτική.
Μετά λέμε αστική τάξη.
Ποια αστική τάξη;
Και τους επιχειρηματίες τους ισοπεδώσαμε.
Ούτε επιχειρηματίες έχουμε, πλην των κρατικοδίαιτων.
Και οι τελευταίοι τί έκαναν μέσα στην κρίση;
Έβγαλαν τα λεφτά τους έξω.
Σε όλα τα κόμματα μόλις εμφανίζεται κάποιος άξιος και χαλάει την πιάτσα στους υπολοίπους, πέφτουν να τον φάνε.
Λοιπόν, σαράντα 40 χρόνια καίγαμε και καταστρέφαμε.
Επόμενο είναι τώρα να μας έχουν απομείνει μόνο οι στάχτες.
Non paper
Η κα.Τασία λέει δεν πρόλαβε να δουλέψει για την μετανάστευση, γιατί ήταν απασχολημένη με τις διαπραγματεύσεις.
Έπλεκε καλτσάκια στην Τρόικα (κουαρτετο);
Η αλήθεια είναι, οτι έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα με όλους ετούτους τους εγωπαθείς συμφεροντολόγους και να δούμε πως θα γίνει να γλιτώσουμε.
Από τη μία οι ψευδολόγοι Συριζανελιτομνημόνιοι κι από την άλλη, οι προσφερόμενοι παντός καιρού, συγκαταβατικοί βαστάζοι.
Βέβαια, υπάρχει και η Ελλάδα.
Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, ήρθε στην Ελλάδα το 1898 και έφυγε προχθές μόλις, το 1978.
Και βέβαια επειδή είναι πολύ βολικό να φταίνε οι Ξένοι (οι Πέρσες , οι Τούρκοι , οι εβραίοι-δυτικοί-τούρκοι-ενωτικοί , οι μεγάλες δυνάμεις, οι Αμερικάνοι, ο Ντάρθ Βέιντερ) βρήκαν τώρα το εγγονάκι του ΔΟΕ, το ΔΝΤ , και το κουαρτέτο που ονομάζεται τρόικα και την κατηγορούν.
Ενώ πριν ήταν όλα καλά.
Α βρήκαν και το νόμισμα.
Βέβαια.
Άμα παράγω πλούτο και με μπανανόφλουδα να συναλλάσομαι θα ξεχρεώσω.
Αμα δεν παράγω πλούτο, να βρέχει χρυσές λύρες κάθε μέρα δε γίνεται τίποτα. Τρανό παράδειγμα η Ισπανία του 1400
Τα πράγματα είναι απλά.
Τραγικά, άδικα ότι θέλετε πείτε, αλλά απλά.
Υπενθυμίζω ότι μέσα στους μνημονιακούς στόχους κι απ’ αυτούς που παρακολουθούνται ευλαβικά είναι η μείωση του πληθυσμού της χώρας.
Η λογική είναι : μπορείς να αυξήσεις το ΑΕΠ ;
Όχι.
Μπορείς να μειώσεις τα έξοδα του υπέρογκου Κράτους ;
Όχι.
Ε, τότε μείωσε απλά τα στόματα.
Με την προηγούμενη κυβέρνηση ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 410.000 κεφάλια.
Με μια “πρώτη φορά Αριστερά” κυβέρνηση τα πράγματα σίγουρα είναι ευκολότερα. από κάθε άλλη φορά.
Άρα μη σπαταλιέστε σε εμβριθείς αναλύσεις αν “βγαίνει” το 3ο μνημόνιο κλπ.
Το επόμενο καλοκαίρι τέτοια εποχή, θα είμαστε πολύ λιγότεροι και ξαφνικά θ’ αρχίσουν να φτάνουν τα ρημάδια και για τις συντάξεις στην ώρα τους και για φάρμακα και για θέρμανση και για όλα.
Φτωχικά πάντα, αλλά θα φτάνουν για λιγότερους …
Α και ο Συριζα πολύ σύντομα δέν θα κυβερνά μόνος, ούτε θα εφαρμόζει το μνημόνιο ΙΙΙ ανεξέλεγκτος, θα είναι υπό αυστηρή κηδεμονία.
Ο ζόφος της παγκόσμιας αταξίας, της αθεϊας, των κερδοφόρων πολέμων, της βίαιης μετατόπισης των λαών
Ανεπάρκεια στην απορρόφηση εγκεκριμένων ευρωπαϊκών κονδυλίων, εξ αιτίας της γραφειοκρατίας, της διοικητικής αβελτηρίας, αλλά και της χαλαρής δομής του κυβερνητικού σχήματος, η χώρα δεν έχει πρόσβαση στά κρίσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία, για τη Διαχείριση των μεταναστευτικών πιέσεων.
Στήν Ακαδημία Πλάτωνος το πρώτο και μακροβιότερο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Πολιτισμού, υπήρχε η αποτρεπτική πινακίδα “αγεωμέτρητος μηδείς εισίτω μου την στέγην”, τα πάντα λειτουργούσαν βάσει γνώσεων, σχεδιασμού, στόχων και αποτελεσμάτων, στόχος της ήταν η εκπαίδευση και η ανάπτυξη των γνωστικών-φιλοσόφων-πολιτικών, των Άξιων ν’ αναλάβουν τη διακυβέρνηση της Ελλάδας.
Σε αντιστοιχία με τα σημερινά-κάθετα Όχι στην αξιολόγηση, “η αριστεία είναι ρετσινιά”, “η ακράτεια” του λόγου, η ηχορύπανση, οι γονατογραφίες, τα “ευφυολογήματα” η διαδικτυακή κακοήθεια, η κουτοπονηριά, η επίδειξη δήθεν δυνάμεων, οι απρόσωπες απειλές και ύβρεις, η επίφαση της πολυώνυμης ανωνυμίας, οι ευρηματικές υφαρπαγές των προσωπικών μας στοιχείων, οι σκοτεινές ενέργειες των.. αυτόκλητων ειδικών-ανίδεων.
Το πρόβλημα είναι τεράστιο και η αλήθεια πικρή.
Οι περισσότεροι μετανάστες πού μπαίνουν στη χώρα,θά παραμείνουν εδώ,μονάχα οι Σύριοι πρόσφυγες έχουν πιθανότητες να φύγουν γι άλλες χώρες του Βορρά.
Η Ελληνική κυβέρνηση, είναι όμηρος στις δαγκάνες της Ε.Ε και με υπογεγραμμένα τα Δουβλίνα 2 που μας καθιστούν αποθήκη μεταναστών και ανάχωμα για τους ευημερούντες εταίρους , δέν πρόκειται νά κάνει ,τίποτε άλλο παρά κακοδιαχείρηση του προβλήματος.
Οι επαναπροωθήσεις απέτυχαν ,και αλήθεια πόσους είσαι σε θέση να ”μαντρώσεις” ή να ταϊζεις, μέσα στην τεράστια ανθρωπιστική κρίση που ο ίδιος ο λαός σου αντιμετωπίζει;
Ο κ.Τσίπρας δίνει πολυπολιτισμικά καθρεφτάκια στην αριστερή του πτέρυγα, όπου, μεταξύ άλλων, ευδοκιμεί η λαθρολαγνεία, κατά κανόνα, ελπίζοντας με τον τρόπο αυτό να τους εξευμενίσει για το φρικτό μνημόνιο – συνέπεια των διαπραγματευτικών αυτογκόλ του.
Όπως και με το καταστροφικής εμπνεύσεως δημοψήφισμα ,το αποτέλεσμα του οποίου πέταξε στα σκουπίδια και μας έμειναν μόνο η εξ αυτού προκληθείσα ανακατωσούρα και οι έλεγχοι κίνησης κεφαλαίων, για άλλη μια φορά, την πληρώνει ολόκληρη η χώρα. Πόσο ασφαλές, άραγε, σήμερα αισθάνεται το Εκλογικό Σώμα που ψήφισε όλους αυτούς τους απίθανους, και άκρως επικίνδυνους για τη χώρα και τη δημόσια ασφάλεια, μαθητευόμενους μάγους;
Και τώρα μένει να δούμε η κυρία Χριστοδουλοπούλου καταφέρει την εκταμίευση των πρώτων εγκεκριμένων ευρωπαϊκών κονδυλίων, ύψους τουλάχιστον 500 εκατομμυρίων ευρώ με έργο Μηδενικό.
Η κυρία Τασία, λόγω θέσεως, οφείλει να γνωρίζει ότι, 18,000 (Δέκα Οκτώ Χιλιάδες) Λαθραίους, ναι, Λαθραίους, είχαν απωθήσει οι Λιμενικοί, το 2014. Κανέναν από τις εκλογές και μετά, όπως προκύπτει από Επίσημα Στοιχεία.
Στο Καλαί, γίνονται μάχες και η Γαλλική αστυνομία τα έχει βρει μπαστούνια,εδώ τους μαζεύουμε, για να έχουν οι λόχοι των λαθρομεταναστών πλήρη επάνδρωση, όταν αρχίσει το ξέσπασμα της βίας.
Οι κάτοικοι του Ελαιώνα, δέν τολμούν να διασχίσουν “Το ιερόν άλσος της θεάς Αθηνάς”, που δημιουργήθηκε από την ιερή ελιά του Ερεχθείου την οποία η θεά Αθηνά, έκανε Δώρο στην Πόλη της…
Ο ζόφος της παγκόσμιας αταξίας, της αθεϊας, των κερδοφόρων πολέμων, της βίαιης μετατόπισης των λαών, των απειλών, της δουλείας, των ανίατων μεταδιδόμενων νοσημάτων, της επίπλαστης ανεπάρκειας τροφίμων και υδάτινων πόρων, των ναρκοεμπόρων, των εκτελεστικών πειθήνιων οργάνων, τα πάντα σε πλήρη εξέλιξη, σε πλήρη αναβρασμό.
Τιμωρητικές πρακτικές πρόληψης.
Πρέπει να γίνει και σταδιακά κοινή μας παραδοχή,οτι φάρμακο για τή σωτηρία μας υπάρχει , υπήρχε πάντα, ήταν και είναι μέσα στον καθένα μας, η αναζήτηση της λύσης για κάθε μας πρόβλημα,αλλά αυτό απαιτούσε-απαιτεί και λίγο σκέψη απο μέρους μας.
Ό “Ιατρός- πολιτικό προσωπικό” επαγγελματίες του είδους , εδώ και κάτι δεκαετίες παινεύονται για το δικό τους μαγικό φάρμακο, κάτι ασπιρίνες δηλαδή με πολλές υποσχέσεις μαζί ,που τάχα μου θα θεραπεύει μέχρι και τον καρκίνο.
Και φτάσαμε έτσι στον Γενάρη στο “τελικό στάδιο”, μέ σοβαρές επιπλοκές πλέον και χωρίς κάποιο ορατό αποτέλεσμα από ‘τις “μη θεραπείες” που λαμβάναμε. Μέσα σε μιά ομαδική παράκρουση έσπευσε ένας ερασιτέχνης “ιατρός”, αλλά επαγγελματίας αριστερός “του μπάχαλου και της προσόδου” και αφού έταξε διπλή και τριπλή δόση , πλειοδότησε σχεδόν στα πάντα και ανέλαβε τον μεγάλο ασθενή.
Έξι μήνες μετά διαπιστώνουμε,ότι δεν θα υπάρξει ούτε καν και αυτή η “μη θεραπεία” που συνηθίσαμε τόσα χρόνια.
Εν τω μεταξύ ο υπουργός Υγείας της “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνησης,που παλεύει για την “Ευρώπη της αλληλεγγύης και του διαφωτισμού”, προαναγγέλλει τιμωρητικά μέτρα για εκείνους τους πολίτες που θα αμελήσουν τη διενέργεια προληπτικών εξετάσεων.
Αντί να καταστρώσουν σχέδιο πρόληψης σοβαρών παθήσεων λαμβάνοντας υπόψη σχέδια εφαρμοσμένα άλλων χωρών, αποφασίστηκε να εφαρμοστούν τιμωρητικές πρακτικές απέναντι στους αμελείς πολίτες .
Επικαλούνται το γεγονός ότι οι πολίτες δεν προσήλθαν στην πρόσκληση δωρεάν προληπτικών εξετάσεων κατά του καρκίνου.
Πότε δημοσιοποιήθηκαν στο ευρύ κοινό αυτού του είδους τις εξετάσεις; Πότε άρχισε το υπουργείο Υγείας σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας να μελετάται η εισαγωγή μαθήματος σχετικού με την υγεία και την πρόληψη για να ενημερωμένους και ευαισθητοποιημένους πολίτες γύρω από τέτοια θέματα;
Αυτό τό κράτος πού περνάει σε πρακτικές που τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από τον φρικαλέο ναζισμό κ. υπουργέ της Υγείας, δεν μπορεί να έχει καμία ηθική παρά μόνο αστυνομία, όπως έλεγε εύστοχα ο Αλμπέρ Καμύ.
Οι αξιακές καταβολές της κοινωνίας μας πολτοποιήθηκαν μέσα στην τραγική επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών κάθε οικογένειας.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι με την βεβαιότητά τους ,προσδιορίζουν με την ψήφο τους μαζί με τους ανέργους το εκλογικό αποτέλεσμα.
Κανείς δεν μπορεί να ελπίζει σε βελτίωση ώστε και να έχει λόγο και κίνητρο να πολεμήσει για την ανάδειξη των πολιτικών και κοινωνικών αξιών σε μια κοινωνία ευνομούμενη, γιατί έχει χαθεί η ελπίδα.
Ολοι δουλεύουν όλους,και τό γνωρίζουμε αλλά το έχουμε ανάγκη να δείχνουμε κάπου-κάπου ότι επαναστατούμε και αντιστεκόμαστε.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι επιλέγουμε σωστά και διαμορφώνουμε τη ζωή μας,αλλά όπως κι οι καταδικοι,επιλέγουμε το χειρότερο,έτσι για να τελειώνει πιο σύντομα το μαρτύριό μας.
Απουσιάζει εμφανέστατα, η ευρυγώνια οπτική της πραγματικότητας.
Απουσιάζει εμφανέστατα, η ευρυγώνια οπτική της πραγματικότητας.
Δικαίωμα όλων είναι να κρίνουν, να δικάζουν και να εκθρονίζουν όσους εξουσιοδότησαν να τους εκπροσωπήσουν και αποδείχτηκαν ασυνεπείς.
Το κόστος του να χειροκροτούμε και να στηρίζουμε αποτυχημένους επειδή έτσι μας βολέυει , είναι βαρύτερο για το σύνολο που υποφέρει.
Το προσόν της μερικής αντίληψης των γεγονότων και η επιλεκτική ερμηνεία τους συμφώνως με το ποθούμενο, είναι κοινό χαρακτηριστικό των κάθε είδους οπαδών, που κινούνται με γνώμονα το συναίσθημα παραγκωνίζοντας τη λογική, αναμασώντας κλισεδάκια.
Όποιος δεν τολμά να αμφισβητήσει, να δοκιμάσει, να αποτύχει, είναι καταδικασμένος να ακολουθεί πάντα ανίκανους και μέτριους.
Δεν ταυτίζεται και η αριστερή ιδεολογία με τον “υπαρκτο σοσιαλισμό” που εφαρμόστηκε απάνθρωπα, στο ανατολικό μπλοκ.
Ψιλά γράμματα βέβαια όλα αυτά ,για τους κολοκυθολόγους αμαθείς οπαδίσκους, που δεν διαθέτουν παρά μονάχα ασυγκράτητη λογοδιάρροια, άνευ ειρμού
Ο Σύριζα είναι ένας εκλογικός συνασπισμός , που έχει αυτονομηθεί από πρόσωπα και ομάδες ώστε να μπορεί να δεσμεύει την Κυβέρνηση σε προγραμματικές ή, να εγκαλεί την κοινοβουλευτική ομάδα.
Δέν θα μπορούσε ποτέ από τη θολούρα ένός δημοψηφίσματος να προκύψει ένα κίνημα όπως αφελώς πίστευε και πιστεύει δραχμική αριστερά, γιατί τα ερωτήματα ήταν έτσι διατυπωμένα ώστε το εκλογικό σώμα να “εγκλωβιστεί” και να νομιμοποιήσει ένα νέο μνημόνιο.
Ουσιαστικά το ΟΧΙ είναι μιά επιβεβαίωση των ψευδαισθήσεων που καλλιεργούσε προεκλογικά ο Σύριζα δηλαδή ότι είναι δυνατή η παραμονή στο Ευρώ χωρίς μνημόνιο.
Μά η συνθήκη του Μάαστριχτ που ψηφίστηκε Και από τον Συνασπισμό είναι ένα συνεχές πρόγραμμα λιτότητας.
Πήγε λοιπόν παραπέρα ο λαός με το δημοψήφισμα ,για να δημιουργηθούν οι όροι ενός κινήματος του ΟΧΙ;
Αν κάποιοι αξιολογούν το ΟΧΙ,ως επιλογή για αλλαγή νομίσματος, μάλλον θα διαψευστούν καθώς το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, θέλει το Ευρώ.
Η αλλαγή νομίσματος δεν σημαίνει και αλλαγή κοινωνικών σχέσεων.
Πριν αναλωθούμε λοιπόν πάλι σε έναν αντιμνημονιακό ακτιβισμό, όπως τα προηγούμενα χρόνια, να στοχαστούμε πάνω στη σχέση θεωρίας και δράσης, ώστε η δράση να μην γίνεται αυτοσκοπός αλλά να δεσμεύεται σε στέρεες θεωρητικές και πολιτικές θέσεις .
Ούτε μπορεί η κοινωνική δράση να καθοδηγείται από τις στιγμιαίες εξάρσεις του θυμικού και του αυθόρμητου, όπως αποτυπώνεται στην δράση της δραχμικής αριστεράς, προσλαμβάνοντας την μορφή ενός κλεφτοπόλεμου με την εξουσία , χωρίς σχέδιο και χωρίς πρόγραμμα, πρωτίστως όμως χωρίς αναφορά στη σφαίρα παραγωγής.
Η αντίληψη της δραχμικής αριστεράς περιγράφει ένα νομαδικό ακτιβισμό, που είναι όμως πολύ μακριά από την πολιτική δράση
Αλλο πράγμα είναι η εξουσία του εργοδότη στο χώρο εργασίας και άλλο πράγμα η εξουσία του καθηγητή στο σχολείο ενώ άλλη δυναμική έχει η εργατική απεργία απ’ ό,τι οι αψιμαχίες των αντιεξουσιαστών με την αστυνομία σε μια διαδήλωση.
Καλά μπάνια λοιπόν στα εξωτικά θέρετρα της αχαλίνωτης φαντασιοπληξίας μας και να προσέχουμε τις τσούχτρες και τις μαύρες τρύπες.