Αρχείο μηνός Απρίλιος 2015

Γίνεται μια προσπάθεια να δοθούν εξηγήσεις στα πεπραγμένα της για πρώτη φορά αριστεράς κυβέρνησης με λογικά επιχειρήματα.

ΚΑΙΡΟΣ

Το ενδεχόμενο να επιλέξαμε ως οδηγό του αεροπλάνο τον πλακατζή της παρέας που εν μέσω μπύρας και βότκας μας διαβεβαίωνε ότι έχει πτυχίο πιλότου , ξέρει από αυτά και θα το πιλοτάρει με ασφάλεια, ενώ βλέπει πρώτη φορά αεροπλάνο το έχουμε σκεφτεί;
Μήπως είναι απλά άσχετοι για την δουλειά που τους αναθέσαμε, την διακυβέρνηση μιας χώρας και ιδιως εν μέσω βαθιάς κρίσης.
Αυτό που θέλουμε να βλέπουμε ως βαθύ σχεδιο είναι μόνο η ρηχότητα της ασχετοσύνης.
Ηδη με μια καθυστέρηση λίγων ωρών στην καταβολή των συντάξεων κόντεψε να γίνει χαμός, ας αναλογιστούν  με δραχμές και οβολούς το τι θα γίνεται έξω από τις τράπεζες , την βουλή και τα μαγαζιά.
Ας σοβαρευτούν ,αν μπορούν, όσοι διαθέτουν λίγο μυαλό στο “αριστερό τσούρμο” γιατί είναι πλέον κυβέρνηση, δεν κουβεντιάζουν μεταξύ τους στα μπαράκια μέχρι πρωίας περί παντός επιστητού και περί της πορείας του μπολσεβικισμού το 1920.

Είμαστε στο 2015 και τα ΑΤΜ δεν παράγουν έυρά από το τον αέρα του κ.Φλαμπουράρη.
Φλαμπέ θα τους κάνει το πλήθος αν εξακολουθήσουν να παίζουν την επανάσταση στο μυαλό τους αδιαφορώντας για την σκληρή πραγματικότητα.
Αποτυχημένη προετοιμασία σημαίνει προετοιμασία αποτυχίας.
Εκεί στην Κουμουνδούρου, προ Μαξίμου, είχατε προετοιμαστεί κατάλληλα να αναλάβετε το τιμόνι της Πατρίδας;
Γνωρίζατε σε ποιο πλαίσιο έπρεπε να κινηθείτε;
Είχατε υπόψη βασικούς και απαράβατους κανόνες που οφείλατε να τηρήσετε;
Τους εταίρους-δανειστές-τοκογλύφους ή όπως θέλετε πείτε τους, τους είχατε “ζυγίσει” σωστά;
Στην περίπτωση που δεν τα είχατε σταθμίσει σωστά, τότε μιλάμε για αποτυχημένη προετοιμασία λόγω εσφαλμένης αντίληψης της πραγματικότητας.
Η οποία εσφαλμένη αντίληψη κόστισε επιπλέον τρεις υπερπολύτιμους μήνες για τη Χώρα αλλά και για την Κυβέρνηση.
Όχι βέβαια ότι τώρα έχετε αντιληφθεί – πόσο μάλλον αποφασίσει – τι ακριβώς πρέπει να κάνετε, αλλά τουλάχιστον πήρατε κάβο ότι δεν είναι στραβός ο γυαλός. Κάτι είναι κι αυτό…
Εάν όμως όλα τα παραπάνω τα είχατε σταθμίσει σωστά, τότε εν γνώση σας, εκ προμελέτης, παραπλανήσατε το 36% όσων ψήφισαν.
Συνηθίζεται  όμως να καταβάλουμε προσπάθεια για να δικαιώνουμε όσους μας εμπιστεύθηκαν ή και μας εμπιστεύονται, ως αναγνώριση της τιμής που απορρέει από τη στάση τους.
Και τελικά ποιος ήταν ο λόγος που έγιναν εκλογές;
Γιά να γίνει πρωθυπουργός και ο κ.Τσίπρας;
Ποιος έχει σειρά;

Ου δυνήσεται πόλις κειμένη επί όρους κρυβήναι.

ΑΗ ΒΑΣΙΛΗΣ

Αλλά τίποτε δεν μένει κρυφό σε αυτόν τον κόσμο.
Όλα θα φανερωθούν και θα ντρέπονται όλοι στο τέλος για αυτά που κάποτε πίστεψαν και έκαναν.
Που είναι η μαγική λύση που υποσχόταν ο Τσίπρας και το σακέρι του όταν έλεγαν να μην πληρώνει ο κόσμος ΕΝΦΙΑ;
Και που είναι η κατάργησή του;
Το αφορολόγητο στα 12 χιλιάρικα;
Η αύξηση στο μισθό του ΙΤ;
Το δώρο Χριστουγέννων στους χαμηλοσυνταξιούχους;
ΤΙΠΟΤΑ δε μπορεί να κάνει.
Και το ήξερε.
“Τι να κάνουμε δεν σκίσαμε με τη μία το μνημόνιο”…
Αλέξη δεν πειράζει, μη στεναχωριέσαι!
Έχεις βάλει γερές βάσεις για να “γραφεί” το 3ο Μνημόνιο!
Μπορείς βέβαια να αρχίσεις να δεσμεύεσαι από τώρα ότι θα αρχίσεις μετά να το σκίζεις σελίδα-σελίδα!
Μη σου πέσει ξανά βαρύ το σκίσιμο με τη μία!
Γιατί έδωσε τώρα την συνέντευξη ο κ.Τσίπρας;;
Περισσότερο ήταν μια συνέντευξη απολογίας και προετοιμασίας της κοινής γνώμης και της κοινοβουλευτικής του ομάδας για την εγκατάλειψη των εξωπραγματικών προεκλογικών υποσχέσεων που είχαν δωθεί.
Από ότι φαίνεται η Βαρουφάκεια συνταγή διαπραγματεύσεων απέτυχε πανηγυρικά.
Μάλλον το μόνο θετικό που πρέπει να πρόσφερε ο Βαρουφάκης είναι ότι εκνεύρισε τον Σοιμπλε, έγινε αδύνατη η μεταξύ τους επικοινωνία, και υποχρεωτικά οδηγηθήκαμε στην απευθείας διαπραγμάτευση Μέρκελ Τσίπρα.
Η ανοιχτή αναφορά σε δημοψήφισμα είναι ένα μήνυμα τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.
Με δεδομένη την αποτυχία της διαπραγματευτικής κυβερνητικής τακτικής το ερώτημα είναι αν οι Ευρωπαίοι θα δώσουν την ευκαιρία στον Τσίπρα να σωθεί πολιτικά πετυχαινόντας έναν ευκολόπιοτο “έντιμο συμβιβασμό” με το κάνουν κάποιες στοιχειώδης παραχωρήσεις.
Η Ελλάδα εξελίσσεται για την Ευρώπη σε έναν προβληματικό “γαμπρό” που δεν θα ήθελες να τον έχεις στην οικογένεια σου αλλα δεν γίνεται άρα το μόνο που σου μένει είναι να προσπαθείς να εκλογικεύεις τις απαιτήσεις του.
Το δημοψήφισμα αυτό το μήνυμα στέλνει από πλευράς κυβερνήσεως και πρωθυπουργού στο εξωτερικό…”Αν δεν βρεθεί μια στοιχειώδης λύση τότε θα συνεχιστεί ο ελληνικός σαματάς με δημοψηφίσματα και πιθανόν νέες εκλογές που πιθανόν θα περιπλέξουν περαιτέρω τα πράγματα”.
Με δεδομένο ότι μέχρι σήμερα η Ευρώπη δεν στραγγάλισε πολιτικά των Σύριζα μάλλον θα πρέπει έστω και προσωρινά να αναμένουμε ότι θα βρεθεί η κατάλληλη φόρμουλα για να δικαιολογηθούν πολιτικά οι κυβερνητικές υποχωρήσεις.
Η απειλή του δημοψηφίσματος όμως είναι και μια απειλή προς το εσωτερικό του Σύριζα.
Δεν αποκλείεται εάν οι σκληροί δεν συμφωνήσουν στον επικείμενο συμβιβασμό μετά από ένα θετικό για τις προτάσεις της κυβέρνησης δημοψήφισμα να οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές με λίστα όπου θα δοθεί η δυνατότητα στον κ. Τσίπρα να καθαρίσει τον Σϋριζα από όσους δημιουργούν προβλήματα.

“Αγει δε προς φως την αλήθειαν χρόνος”.

ΜΠΑΧΑΛΟ

Το θέμα είναι πιο σοβαρό μια και μοιάζει η ηγεσία του Σύριζα γύρω από τον Τσίπρα να είχε πειστεί ότι ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι δυνατός.
Ίσως η ανάγκη τους να βρουν μια λύση που να συνδυάζει τα ασυνδύαστα, να τους έριξε στην εθελοτύφλωση και στα δίχτυα θαμώνων του Keiser Report.
Αν και οι συγκεκριμένοι έχουν τον ρόλο τους που κυμαίνεται από διασκεδαστές, παραγωγούς αστικών μύθων μέχρι εξεταστές οικονομικών φαινομένων ή οικονομικών υποθέσεων από ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες γωνίες και επομένως ως “food for thought”, σίγουρα ο ρόλος τους δεν μπορεί να είναι του ΥΠΟΙΚ.
Όταν όμως το αστέρι που οδηγούσε τον κ.Τσίπρα και που τον έκανε τόσο σίγουρο για το ότι οι αγορές θα χορεύουν ή ότι η Μέρκελ μέρα μεσημέρι θα συμφωνούσε αποδεικνύεται φωτοβολίδα, αυτό που μένει είναι η ρήξη της Αριστερής Πλατφόρμας (που από την αρχή δεν έβλεπε με καλό μάτι τους εκκεντρικούς πειραματισμούς των Προεδρικών)… ή η υιοθέτηση της πολιτικής των προκατόχων.
Δύσκολη επιλογή που πρέπει να γίνει σε λίγο χρόνο….
Το χειρότερο από όλα, είναι το γεγονός, ότι όλοι αυτοί,που συκοφαντούσαν προεκλογικά για κινδυνολογια, εξακολουθούν να διατηρούν στάση αλαζονική, εγωπαθητική και άκρως προσβλητική προς την νοημοσύνη μας , ακόμα και τώρα.
Τό ότι όλα αυτά που εταζαν ήταν ανέφικτα, ότι γνωριζαν τι τούς περιμένει, ότι έπρεπε να δημιουργηθεί εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, ότι δεν ήταν πιο “μάγκες” ,ότι δεν ήταν πιο έξυπνοι , ότι δεν ήταν πιο φιλάνθρωποι , ότι υπόσχονταν ….”παχιές αγελάδες” και τώρα που έφτασε ο κόμπος στο χτένι, παριστάνουν τις μωρές παρθένες .
Επί της ουσίας, πάντως, ο κ.Τσίπρας φαίνεται ότι θα το πάει μέχρι τέλους.
Οι διαρροές για “συμφωνία” είναι στάχτη στα μάτια όσων ισχυρών εντός Ελλάδος στήριξαν τον Σύριζα και δεν θέλουν ούτε να ακούν για έξοδο από το ευρώ,βεβαίως υπάρχουν και οι υπόγειες δεσμεύσεις Τσίπρα, που και αυτές είναι ισχυρές.
Κάπου “είδαν” φαίνεται ότι πρέπει να δώσουν καθαρές διαβεβαιώσεις, οπότε έκαναν τη διαρροή αυτή, έκαναν και άλλη διαρροή ότι δήθεν τελειώνει ο κ. Βαρουφάκης (το κυριότερο εμπόδιο στην διαδικασία δήθεν “διαπραγμάτευσης” για να επέλθει συμφωνία).
Θα κάνει διαρροές ότι τάχα θα τον διώξει, ώστε να καταλαγιάζει τις αντιδράσεις όσο μπορεί.
Και μόλις έρθουν τα πράγματα στο σημείο που δεν υπάρχει επιστροφή, τότε θα τον διώξει και θα του φορτώσει τα πάντα.
Δημοψηφίσματα και εκλογές θα επιτείνουν την άθλια κατάσταση στην οικονομία και η πτώχευση θα είναι ακόμη πιο απότομη και το χάος μεγαλύτερο.
Δυστυχώς δύσκολα πλέον θα αποφύγουμε την τραγική κατάληξη των ηρωϊκών Σουλιωτών στο Σέλτσο.

Μια και ο χρόνος κινείται επιταχυνόμενος η κρεατομηχανή της κρίσης ανεβάζει στροφές καταπίνοντας κάθε αφελή σχηματισμό που πιστεύει ότι μπορεί να την ξεγελάσει, ή ακόμα χειρότερα να γυρίσει το χρόνο πίσω.

ΤΣΙΠΡΑΣ

Η κουβέντα για πρόωρες εκλογές ή δημοψήφισμα δείχνει αδιέξοδο, αναδεικνύει και καταδεικνύει το έωλο των προεκλογικών υποσχέσεων του Σύριζα τις οποίες τώρα δεν μπορεί να τηρήσει και διαπραγματεύεται χωρίς να κάνει σαφές που θέλει να το πάει.
Μεγάλο το πρόβλημα της αμφισημίας και της δισυπόστατης πολιτικής φυσιογνωμίας που είχε ο Σύριζα από την αρχή της συγκρότησής του.
Υποσχέθηκε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη και τώρα αντιλαμβάνεται με τον πιο δραματικό για τη χώρα και την οικονομία τρόπο ότι ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται.
Ο κ.Αλέξης Τσίπρας καλείται να αποφασίσει ποιο από τα δύο καρπούζια θα πετάξει για να προχωρήσει…
Η δήλωση του πλέον αρμόδιου – εάν δεχτούμε ότι υπάρχουν τέτοιοι στον Κυβερνητικό θίασο – που είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος είπε: “Η άποψη της Κυβέρνησης είναι ότι έχει μια νωπή λαϊκή εντολή …” συνεχίζοντας με επουσιώδη μπλα-μπλα.
Η Κυβέρνηση είναι η εκτελεστική εξουσία, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό και διατυπώνει λόγο δια του Κυβερνητικού εκπροσώπου.
Όταν αυτός δεν είναι σε θέση να πει ξεκάθαρα και απόλυτα ότι “Η Κυβέρνηση έχει νωπή λαϊκή εντολή” αλλά καταφεύγει σε “λεκτικές περικοκλάδες”, προκύπτει πως η Κυβέρνηση δεν έχει “εκτελεστική δυνατότητα” ούτε σε επίπεδο δηλώσεων, πόσο μάλλον σε επίπεδο έργου.
Με αυτή δε τη δήλωση ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος καλύπτει πλήρως τις θέσεις περί εκλογών ή δημοψηφίσματος του Αντιπροέδρου της Βουλής, που δεν είναι μέλος της Κυβέρνησης, του βουλευτή κ. Λαπαβίτσα, που δεν είναι μέλος της Κυβέρνησης, του ευρωβουλευτή κ. Χρυσόγονου, που δεν είναι μέλος της Κυβέρνησης και κοντολογίς του μισού και πλέον Σύριζα.
Όσο για τον κ.Αλέξη Τσίπρα, δυστυχώς δεν μπορεί να αποφασίσει ποιο από τα δύο καρπούζια να πετάξει.
Θα πάει όσο φτάσει και με τα δύο.
Όσο δηλαδή αντέξει την καυτή πατάτα, την οποία θα του βρουν κάποιο τρόπο να την πετάξει.
Τέτοιο τρόπο ώστε και αυτός να λυτρωθεί και το πόπολο να συμβιβαστεί με μια λύτρωση.
Όπου “λύτρωση” βλέπε “έντιμος συμβιβασμός που περισώζει την αξιοπρέπεια χωρίς να πληγώνει την περηφάνια”.
Eφόσον δεν αυτοκτονήσει θα αρχίσει η αποδόμηση του σχετικά γρήγορα και από εκεί που γίνεται η αποδόμηση μετά το 2010,από την οικονομία.
Χρειάζεται μείωση τού κράτους και είναι ο λιγότερο ικανός να το καταφέρει.
Αμφιβάλω αν καν το καταλαβαίνει.
Μια και ο χρόνος κινείται επιταχυνόμενος η κρεατομηχανή της κρίσης ανεβάζει στροφές καταπίνοντας κάθε αφελή σχηματισμό που πιστεύει ότι μπορεί να την ξεγελάσει, ή ακόμα χειρότερα να γυρίσει το χρόνο πίσω.
Εφόσον η χώρα δεν κινδυνεύσει , παρακολουθούμε το τέλος τών “μεγάλων αφεντικών” της μεταπολίτευσης, αλλά και των μύθων τους.

Δεν διαπραγματεύεται στο εσωτερικό του ο Σύριζα, στο εξωτερικό διαπραγματεύεται.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Ενας συμβιβασμός θα οδηγήσει σε τεκτονικές αλλαγές στο πολιτικό δημοσιογραφικο-επιχειρηματικό και κοινωνικό επίπεδο που η έκταση και το μέγεθος τους είναι δύσκολο να προσδιοριστούν.
Ο κ.Βαρουφάκης δεν πρόκειται να φαγωθεί άμεσα.
Ο κ.Τσίπρας είναι σε θέση να περάσει τα μέτρα στην Βουλή χωρίς εκλογές και δημοψηφίσματα.
Θα κρατήσει το χαρτί των εκλογών για αργότερα όταν εμφανίζει ρήγματα η δημοσκοπική του υπεροχή και ανάλογα με τις εξελίξεις στα κόμματα τις αντιπολίτευσης.
Εικονική διαπραγμάτευση και θεατρινισμοί μήπως και κατα λάθος οι Ευρωπαίοι μας δώσουν έστω και μικρό μέρος των 7.2 δις της τελευταίας δόσης χωρίς αξιολόγηση.
Με μια φράση,” ας πάρουμε έστω και 100 ευρώ χωρίς αξιολόγηση και χωρίς μέτρα”.
Γιατί αυτό θα μπορούσε να πουληθεί εσωτερικά ως επιτυχής διαπραγμάτευση.
Εχει ενδιαφέρον σε βάθος χρόνου να δούμε ποια είναι τα σημεία της συμφωνίας μεταξύ Μέρκελ Τσίπρα.
Εκλογές έχουν νόημα μόνο μετά από μια συμφωνία και μερική τουλάχιστον υλοποίηση της.
Και αυτό μόνο για να απαλλαγεί ο κ. Τσίπρας από τα “βαρίδια ” του, ώστε να έχει μπροστά του μια 4ετία χωρίς προβλήματα με μιά πιθανή συνεργασία πασοκ-ποταμι.
Ουσιαστικά δηλαδή μονάχα αν ο κ.Τσίπρας θέλει να γίνει ο Σύριζα η νέα κεντροαριστερά.
Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις.
Αν ήταν η Μέρκελ να υποχωρήσει σε ο,τιδήποτε, δεν θα είχε υποχωρήσει ήδη;
Η Μέρκελ είναι σε win-win κατάσταση.
Αν τουμπάρει τον μικρό (μετά από κάθε συνάντηση, δεν σας κάνει εντύπωση πόσο αλλαγμένος και “συμβιβασμένος” βγαίνει ο Τσίπρας), τότε θα είναι θριαμβεύτρια. Αν δεν τον τουμπάρει, τότε δεν θα χρεωθεί αυτή την εκούσια αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε/Ζ.
Θα μπορεί πάντοτε να λέει πως έκανε ό,τι μπορούσε.
Η Μέρκελ έχει τεράστιο πρόβλημα στο εσωτερικό της, κυρίως στο κόμμα της, και δεν είναι σε θέση να κάνει την παραμικρή υποχώρηση ακόμη και εάν ήθελε, που δεν θέλει.
Η αποχώρηση-τιμωρία ενός κράτους του ευρώ που δεν σέβεται τους κανόνες του ευρώ θα είναι η ηθική αποθέωση του ευρώ,ότι δηλαδή τηρούνται οι κανόνες του “πάση θυσία”, ακόμη και αποβάλλοντας το “άρρωστο” μέλος.
Ο εφιάλτης των διαφόρων Σόρος που δεν θέλουν με τίποτε τόσο αξιόπιστο νόμισμα.
Αν μεν ενσωματωθεί ο Σύριζα, θα ενισχυθεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση, αν όμως δεν ενσωματωθεί και του κάνουν χατήρια, τότε έχουν τελειώσει τα πάντα και το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά.
Μόνον  οι κρυπτο- η φανερο-συριζαίοι δεν το γνωρίζουν.
Τι σχέση έχει το “πολιτικά πανίσχυρος” στο εσωτερικό, πόση ελπίδα και πόση ανησυχία εμπνέει τώρα πια η κυβέρνηση Σύριζα, με το τι μπορεί να πετύχει στη διαπραγμάτευση;
Όσο wishful thinking και να έχουν οι κρυπτο- ή φανερο-συριζαίοι, δεν νοείται τέτοια έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα.
Δεν διαπραγματεύεται κύριοι στο εσωτερικό του ο Σύριζα, στο εξωτερικό διαπραγματεύεται.
Και εκεί δεν είναι απλά παν-αδύναμος (ως αντίθετο του “πανίσχυρος”), εκεί του έχουν πάρει τα πάντα τους τελευταίους τρεις μήνες και τον έχουν κάνει να σέρνεται. Πού είναι εκείνα τα ωραία “δεν θα πάρουμε τη δόση των 7,2 δις” του Janis εκείνες τις πρώτες ωραίες, αθώες ημέρες των Συριζανέλ…
Στριμώχνεται το πονηρό τσακάλι που πιάστηκε στο κλουβί καί επειδή πάει να δαγκώσει τους διώκτες του, αυτοί διάλεξαν να του κλείνουν σιγά σιγά το χώρο του κλουβιού με κάθε του νέα κίνηση.
Θέλει να φάει, θέλει να πιει… κάποια στιγμή θα λυγίσει μέσα στο κλουβί.
Δεν θα έχει τίποτε άλλο να κάνει παρά είτε να υποχωρήσει είτε να επιχειρήσει φυγή.
Όταν λοιπόν έρθει μια συμφωνία στη Βουλή (αν έρθει ), η αντιπολίτευση θα την υπερψηφίσει, διότι θα κληθεί και αυτή ως κυβέρνηση να υπερψηφίσει την ίδια ή ακόμη χειρότερη.
Αυτό θα κάνει τον κ.Τσίπρα ρεζίλι των σκυλιών.
Θα τον κάνει ουρά των “Σαμαροβενιζέλων”, κατά την προσφιλή έκφραση υμών των Συριζαίων.
Θα τον δείξει τόσο, μα τόσο ίδιο με αυτούς που μέχρι χθες κατακεραύνωνε!
Εχετε ακόμη την ψευδαίσθηση ότι θα έλθει μια “υποφερτή” συμφωνία, ο “έντιμος συμβιβασμός” που τόσο πολύ θέλει ο σοφός ελληνικός λαός που ψήφισε κυρ Αλέξη, αλλά ( νομίζετε)  ότι θα είναι κάτι λίγο χειρότερο.
Αμ δε…ο κυρ Αλέξης θα πρέπει να συνυπογράψει πρώτα το παλιό μνημόνιο.
Να πάρει πίσω όλα τα μονομερή μέτρα που έχει κάνει μέχρι σήμερα.
Και μετά να δεσμευτεί στη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος των ταμείων, να μειώσει επικουρικές, να σφάξει από εδώ, να σφάξει από εκεί, να κρατήσει, φυσικά, τον ΕΝΦΙΑ, διότι δεν γίνεται να αλλάξει έτσι αν δεν βρεθούν άλλοι πόροι, να αυξήσει τον ΦΠΑ στα νησιά και ίσως στα ξενοδοχεία, και άλλα πολλά.

Με ήλιο τά ’βγαζα, με ήλιο τά ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;

ΓΗΠΕΔΟ

Tο Eurogroup αδειάζει την δημιουργική ασάφεια της ομάδας διαπραγμάτευσης.
Η κυβέρνηση αρνείται να ενημερώσει για την κατάσταση των δημόσιων οικονομικών της χώρας και για την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Οι κυβερνητικοί βουλευτές κάνουν ένα ακόμα show ,βγαλμένο από τις συνδικαλιστικές αίθουσες των αρχών της δεκαετίας του ’80.
“…Η ελληνική πλευρά έχει κάνει όσα είπε …”
Όσα είπε ως προεκλογικές εξαγγελίες ή …όσα δεσμεύτηκε την 20/02;
Γιατί και στη μία και στην άλλη περίπτωση κάτι τέτοιο δεν φαίνεται…
Όσον αφορά τις δεσμεύσεις οι θεσμοί το αρνούνται, και υπάρχουν δυσκολίες συνεννόησης-σύγκλισης.
Βέβαια ο Ελληνικός λαός ίσως να περιμένει ακόμα την ελπίδα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Όμως κάτσε να υπογράψουν το 3ο (και χειρότερο) Μνημόνιο, κάτσε να μπουν οι νέοι φόροι, κάτσε να έρθει και ο ΣΥΡΙΖΑικος ΕΝΦΙΑ κλπ κλπ κλπ και τότε θα μιλήσουμε γιά τα “βράχια”.
Ε καί μέχρι τότε, “πάρτε τα όρτσα ” μπάς και τα αποφύγουμε…
Αλλά μην πανικοβάλεστε και πανικοβάλετε.
Αντί για χρήμα θα δίνονται κάρτες με πόντους.
Κάθε ευρώ θα αντιστοιχεί σε 100 πόντους.
Μόλις τελειώνει ο μήνας θα επιστρέφεται η “ποντοκάρτα” στην τράπεζα και το υπόλοιπο των πόντων θα μεταφέρεται ως bonus στην επόμενη, όχι όμως για να χρησιμοποιηθεί αλλά ως “αποταμίευση”.
Με την “ποντοκάρτα” του επόμενου μήνα θα τα φέρνουμε βόλτα όπως τον προηγούμενο.
Ο ορισμός του πλαστικού χρήματος, με ολίγον τι σε πέτσινο…
Προκαλούν όσο κανένας άλλος τό “exploding head syndrome”, ο Λένιν είχε πεί “ο αριστερισμός ,είναι η παιδική ασθένεια του κομμουνισμού”.

Σ’ αυτόν τον τόπο τον στραβό, άλλος δεν ήταν κι ήρθα εγώ…

ΚΟΝΤΟΝΙΣ

Μέσα στο γενικότερο χαμό και τη φιλολογία περί εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη που συντηρείται το τελευταίο τρίμηνο, ο κ.Στ. Κοντονής έχει αρχίσει τη δική του μάχη με τους δικούς του ανεμόμυλους.
Ο δικηγόρος από τη Ζάκυνθο έχει  θέσει ως σκοπό της ζωής του να πάρει λίγη από τη δόξα των επί των οικονομικών υπουργών της συγκυβέρνησης οι οποίοι εμφανίζονται στα ευρωπαϊκά “γήπεδα” ως ηγέτες ανένδοτου αντιμνημονιακού αγώνα “μέχρις εσχάτων”.
Έτσι, έχει σηκώσει το δικό του μέτωπο εναντίον των “κουτόφραγκων” ορθώνοντας το ανάστημά του απέναντι στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία ποδοσφαίρου τη γνωστή UEFA.τού) καταργώντας το αυτοδιοίκητο της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση ίσως να μην ακουγόταν κακή αν είχε ουσιώδες περιεχόμενο κι αν ίσχυε για κάθε τομέα του επαγγελματικού αθλητισμού.
Όμως η εμμονή των υπουργών (ο κ.Κοντονής είναι ο τελευταίος μιας μακριάς αλυσίδας) να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το ποδόσφαιρο και το πολύ χρήμα -νόμιμο ή μαύρο- που το συνοδεύει (χορηγίες, διαφημίσεις, τηλεοπτικά δικαιώματα, νόμιμο και παράνομο στοίχημα και η χειραγώγηση αγώνων που το ακολουθεί κλπ) δε μοιάζει και τόσο αθώα και ανιδιοτελής.
Το χειρότερο είναι πως η εμμονή αυτή προκαλεί τους αθλητικούς “θεσμούς” της ηπείρου οι οποίοι δεν δέχονται στους κόλπους τους χώρες όπου το κράτος επεμβαίνει σε ζητήματα επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Σε όσους έχουν μια έστω ελάχιστη σχέση με το ποδόσφαιρο και τη μέση νοημοσύνη είναι φανερό πως το νομοσχέδιο Κοντονή δε λύνει κανένα πρόβλημα στο ποδόσφαιρο.
Απλά δημιουργεί κι άλλα χωρίς “προφανή” λόγο.
Δεν χρειαζόταν η κοινή επιστολή της UEFA και της FIFA για να καταλάβουμε το αυτονόητο: την αποβολή της χώρας από κάθε ποδοσφαιρικό γεγονός στον πλανήτη με ανυπολόγιστο κόστος σε ομάδες, εθνικά συγκροτήματα, παίκτες και ανθρώπους που ζουν από το ποδόσφαιρο.
Είναι δυνατόν στο πρώτο τρίμηνο της συγκυβέρνησης -που υποσχέθηκε νομοσχέδια ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων από τη μνημονιακή λαίλαπα- ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που θα ψηφιστούν από αυτή τη Βουλή να είναι το νομοσχέδιο που θα σημαίνει το ποδοσφαιρικό Grexit (όπως πολλοί το αποκαλούν);
Η υπόλοιπη συγκυβέρνηση συμφωνεί με τον υπουργό της;
Μήπως τη βολεύει να συνεχίζεται όλη αυτή η συζήτηση που απομακρύνει την κοινή γνώμη από τα οικονομικά “πάρε δώσε” (σωστότερα μόνο δώσε γιατί πάρε δεν είδε κανείς) με τους “θεσμούς”;
Σύντομα θα ξέρουμε αν ο Στ. Κοντονής είναι ο “μαθητευόμενος μάγος”, ο σύγχρονος “Ηρόστρατος” ή απλά ο “λαγός” της συγκυβέρνησης .
Όλα αυτά θα φανούν το αργότερο ως τις 5 Μάη που έχει οριστεί η ψήφιση του νομοσχεδίου.
Γιατί, όπως στο ταγκό χρειάζονται δυο και στο ποδοσφαιρικό γήπεδο 22, στο “γήπεδο” της συγκυβέρνησης θα χρειαστούν άλλοι 150 εκτός του κ.Κοντονή για να ολοκληρώσουν την “αναμέτρηση”.

Πεταλούδες και ζέβρες και αχτίδες φεγγαριού και παραμυθένιες ιστορίες…

Παραμυθι

Η κυβέρνηση παρακάμπτοντας τη βουλή με ΠΝΠ, πρακτική πού συνεχώς κατάγγειλε στο παρελθόν ως αντιδημοκρατική,αποφάσισε τή μεταφορά των ταμειακών διαθεσίμων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης στην Τράπεζα της Ελλάδας,με αναδρομική ισχύ από τις 17 Μαρτίου.
Προς το παρόν εξαιρεί τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και τα ασφαλιστικά ταμεία, τις διοικήσεις των οποίων η κυβέρνηση έχει καλέσει να μεταφέρουν “εθελοντικά” τα ταμειακά τους διαθέσιμα στην ΤτΕ.
Μήπως μετά παίρνουν σειρά τα χρήματα των καταθετών στις τράπεζες ;
Μά δεν υπάρχουν χρήματα στις τράπεζες,μόνο μέσω ELA και για αυτό χρειάζεται συμφωνία της ECB και το κυριότερο collaterals που δεν υπάρχουν.
Ακόμα και τα κεφάλαια των ίδιων των τραπεζών ουσιαστικά είναι ένα χαρτί που υπόσχεται αναβαλλόμενη φορολογία.
Ποιο πολλά θα βρεις σε ένα παιδικό κουμπαρά.
Τα εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας,είναι απόρροια τών πελατειακών σχέσεων των πολιτών με τα κόμματα, τη δημόσια διοίκηση και την εξουσία γενικότερα…
Εμείς πάμε τώρα στην Ε.Ε και δεν ζητάμε χρήματα για να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα , αλλά ζητάμε χρήματα για να τα συντηρούμε και να τα μεγαλώνουμε!
Η Γερμανία έχει 1,8 εκ. δημοσίους υπαλλήλους σε 85 εκατομμύρια πληθυσμό κι αυτοί δουλεύουν μέχρι τα 65 και χωρίς “εφάπαξ”.
Η Ολλανδία έχει 459.000 δημοσίους υπαλλήλους σε 18 εκατομμύρια πληθυσμό.
Το Βέλγιο έχει 70.000 δημοσίους υπαλλήλους σε 10,5 εκατομμύρια πληθυσμό.
Η Ελλάδα, το 1981 είχε 267.000 δημοσίους υπαλλήλους με 9,5 εκατομμύρια πληθυσμό και το 2009 είχε 1.020.000 δημοσίους υπαλλήλους με τον ίδιον πληθυσμό.
Ο πληθυσμός έμεινε ίδιος ,αλλά οι υπάλληλοι τριπλασιαστήκαν.
Στο μεσοδιάστημα εφευρέθηκε μάλιστα και το ίντερνετ, τελειοποιήθηκαν και τα συστήματα πληροφορικής και κεντρικής μηχανογράφησης.
Σε όλον τον κόσμο μετά το ίντερνετ οι δημόσιοι υπάλληλοι μειώθηκαν, στην Ελλάδα τριπλασιαστήκαν.
Για να βολευτούν όλα τα ημέτερα παιδιά και τα οποία σύσσωμα πήγαν στον Σύριζα για να μην “αξιολογηθούν”.
Σημειωτέον ότι μετά από 25 χρόνια “δουλειάς” συνταξιοδοτούνται στο 160% του μισθού και με καμια 100αριά χιλιάρικα “εφάπαξ”.
Αυτό δεν γίνεται ούτε στο Μοντε Κάρλο ή στο Λιχτενστάϊν ,που τους τρέχουν τα δισεκατομμύρια από τα μπατζάκια.
Όλος αυτός ο πακτωλός δισεκατομμυρίων που χρειαζόμαστε ετησίως για τους δημοσίους υπαλλήλους (και τους συνταξιούχους του δημοσίου), δεν φταίει (μαζί με άλλα) για την κατάστασή μας… μάς φταίει η Lehman Brothers.
Όλως περιέργως, η Lehman Brothers φταίει για την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία και όλα τα κράτη με το υπέρογκο δημόσιο που είναι βουτηγμένα στη διαφθορά, στην κακοδιοίκηση, στις “μαφίες” και στις πελατειακές σχέσεις.
Της Δανίας, της Σουηδίας, της Νορβηγίας, του Βελγίου, της Γερμανίας δεν έφταιγε η Lehman Brothers…
Έφταιγε της ψωροκώσταινας με τα πολλά τα δις …που είχε επενδύσει.
Στην Γερμανία, παίρνεις πτυχίο φαρμακοποιού και με 59 ευρώ παράβολο, παίρνεις άδεια και ανοίγεις φαρμακείο (εφόσον δεν υπάρχει “κορεσμός” στην περιοχή που διάλεξες).
Στην Ελλάδα, έπαιρνες πτυχίο φαρμακοποιού και έπρεπε είτε να κληρονομήσεις μια άδεια, είτε να αγοράσεις μία (από κάποιον που έβγαινε στη σύνταξη) προς 300-400 χιλιάρικα “μετρητοίς”.
Τα “ταξί” είχαν φτάσει και τις 350.000,00 ευρώ ,τα “Δ.Χ” τις 250.000,00 ευρώ.
Αυτά δεν γίνονται πουθενά, σε καμία χώρα άνωθεν της Σαχάρας.
Το κράτος στην Ελλάδα δεν πούλησε ποτέ καμία άδεια για 300-400 χιλιάρικα.
Μόνος του ο κόσμος, σε άτυπες συμφωνίες κυρίων, έφτασαν τις τιμές εκεί και όταν ήταν να απελευθερωθούν τα επαγγέλματα …πήγαιναν να διαμαρτυρηθούν και να ζητήσουν “αποζημίωση” από το κράτος.
Τα εσωτερικά μας προβλήματα είναι πλέον πανευρωπαϊκά γνωστά, γι αυτό και … “ή θα αλλάξουμε ή θα βουλιάξουμε”.

Αλλιώς μας τα` λεγες παπά, πριν σε χειροτονήσουν.

CEMATA

H κυβερνώσα αριστερά χρησιμοποιεί τα προβλήματα ως αφορμή, για να περνάει αμέσως στο φαντασιώδες και να λέει πόσο άσχημα είναι που ο κόσμος δεν είναι όπως θα “έπρεπε”.
Αν σε κάποιον πεις -για παράδειγμα- ότι υπάρχει ένα χωριό στην Αφρική που έπεσε θύμα επιδημίας,αντί να κοιτάξει πώς να το βοηθήσει, θα αρχίσει να μιλάει για τις κακές φαρμακευτικές εταιρίες που εκμεταλλεύονται τον Τρίτο Κόσμο και την ανάγκη διεθνούς συνεργασίας για την εξάλειψη της φτώχειας.
Συγκρούονται για να συγκρούονται, οι συνθήκες ομαλότητας τους αφήνουν χωρίς ρόλο και αντιπαθούν την εκάστοτε κοινωνία γιατί τους υπενθυμίζει ότι ο φανταστικός κόσμος όπου ζουν δεν υπάρχει.
Ο Έλληνας τους ψήφισε για να τον επιστρέψουν στο χρυσό 1981,γιατί βρίσκεται και αυτός σε άρνηση της πραγματικότητας εδώ και χρόνια.
Δεν έχουμε καν αντιληφθεί ότι ο διαφωτισμός, που τον επικαλείται ο κ.Τσίπρας για να κάνει καλή εντύπωση στο πόπολο, αμφισβητήθηκε στην ίδια τη Δύση από το 19ο αιώνα ενώ στον 20ό αιώνα έσβησε με τη μαζική δημοκρατία και κατανάλωση και του έκαναν κηδεία με το μεταμοντερνισμό.
Η μεγαλοφυής τακτική του κ.Βαρουφάκη, που έχει μπερδέψει ακόμη και τον ίδιο, συνίσταται στο να χρεοκοπεί τη χώρα Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, ενώ Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο να ορκίζεται ότι θα στύψει την πέτρα και τρία λεμόνια Αργεντινής για να πληρώσει το ΔΝΤ.
Μέσα σ΄όλα αυτά, κι ο κ.Δραγασάκης μιλάει για εκλογές και δημοψήφισμα σε περίπτωση αδιεξόδου.
Μά μόνο σε περίπτωση συμφωνίας έχει κάποιο νόημα κάτι τέτοιο και όχι αδιεξόδου.
Προεκλογική περίοδος με bank run, μη καταβολή μισθών και συντάξεων, ενδεχομένως και default, θα είναι αυτοκτονική για τή κυβέρνηση.
Εδώ ισχύει το “if you can’t stand the heat get out of the kitchen” και μάλλον το game of chicken είχε άλλο ένα θύμα.
Οι μόνοι που δεν πτοούνται μοιάζει να είναι ο κ.Βαρουφάκης κι ο κ. Λαφαζάνης.
Ο πρώτος επειδή είναι τόσο σίγουρος ότι αποκλείεται να κάνει λάθος, κι ο δεύτερος γιατί ελπίζει τόσο πολύ… να κάνει.
Οι άνθρωποι ανέκαθεν ανησυχούσαν για τα μελλούμενα καί η οιωνοσκοπία είναι τέχνη αιώνων.
Σήμερα τήν εκφράζουν οι διάφοροι προφήτες “–όγοι” σε κάθε πεδίο εξειδίκευσης.
Μέ επιστημονικό υπόβαθρο, όπως επιδημιολόγοι και μετεωρολόγοι.
Με ασαφές ή ακόμα και ψευδο-επιστημονικό υπόβαθρο, όπως περιβαλλοντολόγοι και οικονομολόγοι.
Στά όρια του ποινικού αδικήματος, όπως αστρολόγοι και εκλογολόγοι.
Σήμερα είναι απέραντη η σύγχυση που προκαλεί η καταιγίδα των πάσης φύσεως προβλέψεων και θεωριών, κυρίως επειδή λειτουργούν υποβολιμαία.
Μετά από έξι χρόνια κρίσης και άπειρες αναλύσεις σχετικά, ο μέσος άνθρωπος βρίσκεται στο σκοτάδι για τα αίτια και τις προοπτικές.
Η εμπειρία, η προσεκτική παρατήρηση και η ιστορική γνώση παρέχουν τη δυνατότητα προβλέψεως όχι μελλοντικών γεγονότων επακριβώς, αλλά του ρου των γεγονότων.
Καί βέβαια δεν υφίσταται γεωπολιτική με την έννοια να μας πληρώνουν γιατί είμαστε όμορφοι.
Γεωπολιτική είναι η μελέτη της Γεωγραφίας για την διεξαγωγή του πολέμου, εξ ου και το κακό της όνομα μετά τον Β΄Παγκόσμιο.
Η γεωγραφία βεβαίως παίζει ρόλο, σημασία έχει ομως τι κουβαλάνε οι άνθρωποι στο κεφάλι τους.
Η Βόρεια Κορέα με την Νότια μοιράζονται την ίδια χερσόνησο.
Στον Βορρά πείνα, κανιβαλισμός ,τα αποτελέσματα του κομμουνισμού.
Στον Νότο ζηλευτή ευημερία, αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς.
Η Ελλάδα πλησιάζει την Βόρειο Κορέα, χωρίς καν τα αδιαπέραστα σύνορα των κομμουνιστικών χωρών…

Οι συμβολισμοί είναι πολύ δυνατοί για να τους προσπερνάει κανείς χωρίς να τους σχολιάζει.

ΠΩΛ

Καί επειδή μας αρέσει νά μας χαιδεύουν τα αυτιά και να αισθανόμαστε μεγάλοι ώς μέλη της όποιας κομματικής νομεκλατούρας…ζητωκραυγάζουμε συνθηματολογώντας για τα όσα υποστήριξε ο Πόλ Κρούγκμαν…
Μέ δόξες και τιμές παρουσιάσαμε τόν νομπελίστα οικονομολόγο τόν υποστηρικτή τών ενεργειών μας τών ” διαπραγματευτικών”…
Άς τα πάρουμε λίγο με τή σειρά,ξετυλίγοντας τό νήμα γιά τό πώς βρέθηκε ο κος Κρούγμαν στήν Ελλάδα …
Ηταν καλεσμένος τού Ινστιτούτου Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη και τη Διακυβέρνηση ADGI-INERPOST .
Πρόεδρος τού ινστιντούτου είναι ο γνωστός σε όλους μας “Τσάρος” τής οικονομίας τών κυβερνήσεων Πασόκ κος Γ.Αρσένης,ο οποίος και προλόγησε τόν κο Κρούγμαν.
Ξέρετε ο σύζυγος τής κας Λούκα Αρσένη τής διοικητού τής Εθνικής Τραπέζης,της πρώην υπουργού τού κου Γ.Α.Παπανδρέου τού “Λεφτά Υπάρχουν”.
Οι συμβολισμοί είναι πολύ δυνατοί για να τους προσπερνάει κανείς χωρίς να τους σχολιάζει.
Το πλάνο όπου ο οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν συνοδευόμενος από το κ.Γεράσιμο Αρσένη να εισέρχεται στο μέγαρο Μαξίμου και επί δύο ώρες συνομιλεί με τον κ.Αλέξη Τσίπρα είναι “όλα τα λεφτά” και γεννάει κάποιους συνειρμούς…
Πριν από δύο μέρες το κατώφλι του πρωθυπουργικού γραφείου περνούσε ο κ.Γιώργος Παπανδρέου και επί δυόμιση και πλέον ώρες συνομιλούσε με τον πρωθυπουργό εφ’ όλης της ύλης.
Πρίν λίγες μέρες ο οικονομολόγος κ.Στίνγκλιτς κονταροχτυπιόταν με τους Γερμανούς και την ΕΚΤ για την πολιτική τους στην Ευρώπη και την Ελλάδα.
Θα μού πείτε ,τι σχέση έχουν όλα αυτά;
Μα φυσικά το Πασόκ του 2009 ,όταν επίσης αυτούς τους δύο οικονομολόγους τους είχε κάνει σημαία του ο κ. Γιώργος Παπανδρέου.
Ο άνθρωπος που μια κρίση χρέους τη μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού και μας οδήγησε στο μνημόνιο.
Καί θα επαναλάβω ότι ήρθαν και κυβερνάνε τώρα τα πραγματικά αφεντικά του μεταπολιτευτικού καθεστώτος.
Οι καλύτεροι προστάτες και οι ιδεολογικοί εμπνευστές ενός ληστρικού οικονομικο-πολιτικού συστήματος, που επιβάλει το κράτος αλλά και σύμπασα η κοινωνία να τα “αρπάζει” από τους λίγους που δουλεύουν και να τα δίνει στους πολλούς που δεν δουλεύουν.
Αυτοί που εξισώνουν τον άξιο και τον τεμπέλη και αναγκάζουν τον ιδιώτη να πληρώνει τον ίδιο και τον έναν και τον άλλον.
Αυτοί που νομιμοποίησαν τα “πολιτικά κριτήρια” στις πάσης φύσεως επιλογές, καταργώντας την αξιοκρατία.
Αυτοί που ιδεολογικά και με κάθε άλλο δυνατό τρόπο στήριξαν όσο δεν πήγαινε άλλο, το μεταπολιτευτικό παρακράτος.
Η τεχνογνωσία που παρέχουν στήν “πρώτη φορά αριστερά” κυβέρνηση , ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία.