Άν ο βαθμός δυσκολίας του τάχατες “επαναστατικού” εγχειρήματος ανάγονταν σε επίπεδο αναγνώσματος πρώτης δημοτικού – Λο και Λα, όλο μαζί Λόλα – τότε όλοι θα είχαν γίνει θεωρητικοί της “επανάστασης”.
Ο λαός έδωσε εντολή γιά τετραγωνισμό τού κύκλου.
Καί τήν έδωσε σ’ αυτόν πού έλεγε ότι έχει τόν τρόπο νά κάνει τό αδύνατο.
Γιατί η “απαίτηση” γιά παραμονή στό ευρώ, χαλαρά, χωρίς επώδυνα μέτρα καί προσαρμογή , είναι από μόνη της μιά μεγάλη αντίφαση.
Ο λαός όμως τέτοιες λύσεις απαιτεί.
Ετσι τόν έχουν μάθει καί αρνείται νά ξεμάθει.
Τό κακό είναι ότι βρήκε πάλι κάποιον πρόθυμο νά ταυτιστεί μέ τήν απαίτησή του.
Ωρες ώρες πιστεύω ότι είμαστε πειραματόζωα σ’ ένα άτυπο εργαστήρι δοκιμής καί εφαρμογής μεθόδων μαζικής χειραγώγησης, ελέγχου συμπεριφοράς καί κατεύθυνσης, ανακατεύθυνσης αντιδράσεων.
Η συνέχεια τού “πειράματος” υποθέτω ότι περιλαμβάνει τήν διά τού σόκ γνώση καί αυτογνωσία, αφού καμμία από τίς δύο δέν αποκτήθηκε διά τής παιδείας.
Αν μη τι άλλο χθες χορτάσαμε κραυγές, κουδούνια και πομφόλυγες…
Όσο για την ουσία το έργο συνεχίζεται σε παραστάσεις ειδικές με πρωταγωνιστές στα καμαρίνια να εκλιπαρούν ως ικέτες και στη σκηνή να αυτοπροβάλλονται ως “ασυμβίβαστοι” προπέτες.
Άλλο ένα μενού υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας από λευκές πετσέτες.
Ένα μεγάλο μπράβο στην εκπρόσωπο τού τρίτου πολιτειακου θεσμού, που τηρεί τους κανονισμούς της Βουλής και φέρεται με κατανάοηση,γλυκύτητα, τακτ, σεβασμό στο κοινοβούλιο και στην προσωπικότητα των ομιλητών,
Όταν μείνουν στην αίθουσα λίγοι βουλευτές θα καλείται ο φρούραρχος για τα περαιτέρω-χώρια τα πρόστιμα.
Αργότερα ίσως φορεθούν και γαλόνια.
Υπάρχει όμως μια άγρια υποχρέωση που έχει κανείς σε μια Δημοκρατία.
Να υποστείς στο ακέραιο αυτό που ψήφισες.
Όταν θα φτιάξουμε στην Ελλάδα Νόμο περί ευθύνης Ψηφοφόρου, τότε να γκρινιάξουμε.
Μέχρι τότε βοήθειά μας.

Πάντα θεωρούσα τον ιστορικό του μέλλοντος σαν το στέλεχος εκείνο μια επιχείρησης που είναι επιφορτισμένο με την ευθύνη να διαλέξει τα στελέχη που θα την στελεχώσουν. Κρατά στα χέρια του μια σελίδα με τίτλους σπουδών και προϋπηρεσία και έχει απέναντί του ένα συνήθως αγχωμένο πρόσωπο.Και με βάση αυτά πρέπει να αποφασίσει εάν είναι κατάλληλος ή όχι. Χωρίς να γνωρίζει πως ήταν στις προηγούμενες δουλειές του ή πως ήταν η διαγωγή του στις πανεπιστημιακές αίθουσες.
Κάπως έτσι και ο συγκεκριμένος ιστορικός έχει τις φωτογραφίες του αντικειμένου έρευνας, αναφορές των σύγχρονών του και πρέπει με αυτά τα εργαλεία να το τοποθετήσει στην κατάλληλη θέση για τις μέλλουσες γενιές. Σχεδόν αποστειρωμένα. Χωρίς να μπορεί να έχει την αίσθηση της εποχής ή να νιώθει την επίδραση του στις καρδιές και στις ζωές όσων είχαν την ευκαιρία να ζήσουν κοντά του.
Και έτσι ο ιστορικός γίνεται μοιραία άδικος καθώς δεν μπορεί να αποδώσει την πλήρη εικόνα του αντικειμένου του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Νίκος Μπελογιάννης. Η εύκολη ανάγνωση για τη ζωή ενός εκ των μεγαλύτερων αγωνιστών του κομμουνιστικού κινήματος κάνει λόγο για ένα ανήσυχο πνεύμα από τα σχολικά του χρόνια. Συνεχίζει την περιπετειώδη ζωή του σε φυλακές, εξορίες και βασανιστήρια στην ασφάλεια Πατρών ως αποτέλεσμα της ένταξής του στο ΚΚΕ και της συνακόλουθης δράσης του. Τον «σώζει» ο πόλεμος και η γερμανική κατοχή καθώς θα βρει την ευκαιρία να ανέβει στο βουνό και να γίνει καπετάνιος μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ.
Η δράση του τερματίζεται περίπου ένα χρόνο πριν το τέλος του εμφυλίου όταν συλλαμβάνεται για μια τελευταία φορά. Το τέλος του Μπελογιάννη θα έρθει στις 4.10΄ ξημερώματα Κυριακής 30 Μαρτίου 1952 με μια σφαίρα στο Γουδή.

Ο ιστορικός κλείνει τα βιβλία του καθώς δεν μπορεί να δώσει κάτι παραπάνω.

Να αποδώσει αυτό που ήταν ο Νίκος Μπελογιάννης.

Ένας ιδεαλιστής αγωνιστής που έζησε και πέθανε στρατευμένος μέχρι την τελευταία στιγμή στις αρχές του κόμματος που ενέπνευσε τα ιδανικά του. Ένας άνθρωπος που ακόμη και την ίδια στιγμή της έξαρσης του αδελφοκτόνου πολέμου οραματιζόταν την εθνική συμφιλίωση και έθεσε τον εαυτό στην υπηρεσία αυτού του σκοπού.
Άρχισε τις επαφές με όλες τις πλευρές για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα επούλωναν τις πληγές στο σώμα της πατρίδας του. Αλλά φευ, ο προγραμματισμός του ήταν παντελώς αντίθετος με την κυριαρχούσα παγκόσμια τάση. Αυτή του Ψυχρού Πολέμου. Έτσι ενώ φαινομενικά και οι δύο πλευρές ενθάρρυναν τις κινήσεις του Μπελογιάννη, στο παρασκήνιο έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να μην έχουν αποτέλεσμα. Ακόμη και την έσχατη στιγμή της επαναληπτικής δίκης το 1952 οι στρατοδίκες – που σύμφωνα με πολλούς έπαιρναν γραμμή από κέντρα πέραν του Ατλαντικού – αγνόησαν τις εκκλήσεις από όλο τον κόσμο και έστειλαν τον Μπελογιάννη στο απόσπασμα. Αλλά και οι «δικοί» του φρόντισαν να σφραγίσουν την τύχη του από τον αέρα των ερτζιανών. Η «Φωνή της Αλήθειας» το ραδιόφωνο-όργανο του ΚΚΕ και κατά συνέπεια της Σοβιετικής Ένωσης θα μεταδώσει ότι η τάση που επικρατεί είναι «παραμένουμε με τα όπλα παρά πόδας». Στο άκουσμα της προτροπής αυτής ο Μπελογιάννης πάγωσε περισσότερο και από το μάτι του στρατιώτη στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο Μπελογιάννης όπως και ο Βελουχιώτης κάποια χρόνια νωρίτερα έπεσε θύμα της αλλαγής των σχέσεων ΗΠΑ-ΕΣΣΔ. Οι κοσμοκράτορες δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ιδεαλιστές να πρωταγωνιστήσουν στο σκηνικό που είχαν με κόπο διαμορφώσει. Έτσι χάθηκε μια σεπτή πολιτική μορφή που θα μπορούσε να κλείσει το χάσμα που δημιουργούσαν οι πολιτικές αγκυλώσεις εκατέρωθεν. Δημιουργήθηκε όμως ένας ήρωας. Όχι μόνο της εργατικής τάξης. Αλλά όσων δεν θα πάψουν ποτέ να στρατεύονται σε υψηλότερα ιδανικά και να υπηρετούν τον λαό με όποιο κόστος και αν καλούνται να πληρώσουν. Και μια εικόνα που θα μένει ανεξίτηλα χαραγμένη. Ο 37χρονος Νίκος Μπελογιάννης να παρακολουθεί τους στρατοδίκες άψογα ντυμένος με χαρακτηριστική ευπρέπεια και ψυχραιμία κρατώντας ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι.

Τού φίλου δημοσιογράφου Νίκου Βλάχου

Ο Έλληνας, έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανος για τα κατορθώματα των προηγούμενων γενεών, μα δυστυχώς κανένα δικαίωμα να αυτοθαυμάζεται για τις επιλογές του…
Η αυτολύπηση όμως, η αυτομαστίγωση και η μανία αυτοκαταστροφής που επιδιώκουν παντίοις τρόποις οι κάθε είδους συμφεροντολόγοι να μας επιβάλλουν σαν ”ιδεολογία”, δεν είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στην έξοδο από το σκοτεινό Λαβύρινθο όπου αυτοεγκλωβιστήκαμε λόγω εγωπάθειας, ανωριμότητας και ηθελημένης άγνοιας.
Η σκληρή αυτοκριτική, η άμεση συνειδητοποίηση των λαθών, η απόρριψη των λαοπλάνων “σωτήρων” κι η ετοιμότητα ολόψυχης συμμετοχής σε σωστές και απαραίτητες θυσίες, είναι τα απαραίτητα σκαλιά που απαιτείται να δρασκελίσουμε για να επανακτήσουμε τη χαμένη μας αξιοπρέπεια και τον διάτρητο αυτοσεβασμό μας.
Ας μη χάνουμε άλλο πολύτιμο χρόνο λοιπόν σπαταλώντας τις δυνάμεις μας σε άσκοπες παρελθοντολογίες, επιζήμιους φανατισμούς και άγονες αλληλοκατηγορίες.
Η Εθνική υπερηφάνεια είναι η απαραίτητη σπίθα της επίγνωσης, ώστε  να παλέψουμε επί τέλους  για όλα αυτά που μας αξίζουν…και όχι βεβαίως γιά τήν κομματική νομεκλατούρα τών κρατούντων.
Όχι λοιπόν στην παραίτηση και τον επιβαλλόμενο μαζοχισμό.
Αν και το δανεικό το παντεσπάνι μας περίσσευε όλα τα προηγούμενα χρόνια, αυτό που καταφέραμε, είναι να είμαστε σήμερα εκβιάσιμοι και δούλοι.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αστικά κόμματα, κομμουνιστικά κόμματα και εθνικιστικά κόμματα.
Το 1936-40 και το 1967-74 κυβερνούσαν εθνικιστές, όλα τα υπόλοιπα χρόνια τα αστικά κόμματα.
Επιεικής χαρακτηρισμός γι αυτό πού βιώνουμε σήμερα είναι αυτός τού πολιτικοπνευματικού Μπούλινγκ (Bullying).
Στη θεωρία κύριοι λέει κανείς διάφορα ,αλλά η πράξη είναι εκείνη πού μετρά.

http://www.reuters.com/article/2015/03/27/us-eurozone-greece-exit-analysis-idUSKBN0MN1WO20150327

(Reuters) – Greece is unlikely to exit the euro, either intentionally or accidentally. But it might be forced to introduce an alternative means of payment, in parallel to the euro, to pay some domestic bills if a reform-for-cash deal with its creditors is not secured soon, several euro zone officials said.
Athens has lost access to bond markets and international creditors are not willing to lend it more money until it starts implementing reforms. An official familiar with the matter told Reuters this week that without fresh funds, the government will run out of money by April 20.
“At some point, when the government has no more euros to pay salaries or bills, it might start issuing IOUs — a paper saying that its holder would receive an x number of euros at a point in time in the future,” one senior euro zone official said.
“Such Is would then quickly start trading in secondary circulation at a deep discount to the real euros and they would become a ‘currency’, whatever its name would be, that would exist in parallel to the euro,” the official said.
If the government ran out of euros to pay wages, pensions and suppliers, it would have to introduce capital controls to prevent a mass outflow of euros from the country. That might limit the amount Greeks can withdraw from cash machines or send abroad, as happened in Cyprus in 2013.
The IOUs might not be widely accepted in shops and could be used as a way to settle only some government-related payments such as energy bills, at least initially.
At the same time the government would keep euros from tax revenues to cover debt repayments to avoid default.
“The arrangement could be temporary to keep the government going as it hopes to negotiate a deal with creditors that would unlock more euros in loans,” a second euro zone official said.
The officials said Greece has already shown in the past that it was willing to delay payments on its domestic obligations to save euros needed for debt redemptions.
Athens has lately relied on repo transactions – where it borrows money from state entities – to cover its cash crunch, but can continue for only a few more weeks, the source told

Σ΄αυτή τή περίπτωση ο “σύντροφος” Α.Τσίπρας έχει δύο διεξόδους…
Η πρώτη είναι να πτωχεύσει τον Δημόσιο Τομέα για μικρό χρονικό διάστημα.
Να πληρώσει δηλαδή τους Δ.Υ με αυτά τα IOUs για κανά δυό μήνες ενώ στην υπόλοιπη αγορά θα κυκλοφορεί κανονικά το €, αφού τίποτα άλλο δεν θ’ αλλάξει.
Τα IOUs θα είναι καλά μόνο για.. χαρτοπετσέτες, για να μην πω τίποτα άλλο. Κάποιοι από τους ΔΥ θα φοβηθούν και θα στείλουν το μήνυμα στον Σύριζα:
“Καλά, καλά παραδινόμαστε, κάντε ό,τι σας ζητάνε να τελειώνουμε”.
Πολλοί θα φύγουν απ’ τον Σύριζα, ο οποίος θα χάσει ίσως ένα 10% της εκλογικής δύναμης του έτσι.
Και ίσως και τον κ.Λαφαζάνη.
Και τους Ανέλ, αν και όχι όλους.
Εδώ Πασόκ, ΝΔ και Ποτάμι ,θα ζητήσουν πιστεύω εκλογές.
Η δεύτερη είναι να αρχίσει τα πάρε-δώσε με τους δανειστές, όπως ακριβώς η κυβέρνηση Σαμαρά.
Στο τέλος κάπου θα καταλήγουν και θα παίρνουμε την δόση.
Θα κάνει και κάποιες μεταρρυθμίσεις που η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έκανε, καθώς “δεσμευόταν”…
Θα χάσει πάλι τον κΛαφαζάνη και κάποιους -λίγους ή πολλούς- βουλευτές του.
Έχω την αμυδρά αίσθηση ότι θα είναι λίγοι…
Που το ξέρω,μα δεν είδατε τι έγινε με τα αυτοκίνητα…είναι “γλυκιά” η εξουσία.
Θα χάσει ακόμη τους Ανέλ αλλά κι απ’ αυτούς πάλι κάποιοι θα “λοξοδρομήσουν”.
Σ’ αυτήν την περίπτωση όμως, θα ‘χει υποστήριξη από Πασόκ, Ποτάμι και ΝΔ.
Και θα ονομαστεί κυβέρνηση “Εθνικής Σωτηρίας”.
Μπορεί να πάρουν και από κανά Υπουργείο οι τρεις αυτοί.
Συνοψίζοντας, για να μπορέσει να κάνει την κολοτούμπα, θα πρέπει να συμβεί ένα “τρομερό” γεγονός για τους υποστηρικτές του…ή στάση πληρωμών μόνο στο Δημόσιο Τομέα, ή να “παραδοθεί” στους δανειστές.
Αν υπήρχε περισσότερος χρόνος, ίσως να μπορούσε να το “τραβήξει” κι άλλο.
Αλλά με την στρατηγική της καθυστέρησης που ακολουθήθηκε, το πράμα ήρθε στο όριο.
Και να μην θέλει τώρα να κάνει στάση πληρωμών στον Δ.Τ,δεν την γλυτώνει μάλλον.
Ούτε εκλογές, ούτε δημοψήφισμα προλαβαίνει τώρα, και να τα΄θελε δηλαδή…
Το πιθανότερο είναι να “ξεφορτωθεί” την αριστερή πλατφόρμα και τους ανέλ και να κάνει κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας με τρείς τους παραπάνω.
Με αυτόν Πρωθυπουργό βεβαίως-βεβαίως.
Και να σώσει την παρτίδα… εε, συγνώμη την Πατρίδα, ήθελα να πω.
Α, ρε μεγάλε “συντρόφαρε” …ποιος είσαι!!!

Καί γιά τούς υπέρμαχους “υπερδιανοητές” τής κυβερνητικής φιλολογίας και αποτίμησης τού κυβερνητικού  έργου να θυμίσω ότι υπάρχουν και κάτι λεπτομέρειες που ξεχνούν.
Το προεκλογικό πρόγραμμα έλεγαν ότι θα εφαρμοστεί τις πρώτες 100 μέρες και θα είναι ανεξάρτητο από τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους για το χρέος.
Τελικά το πρόγραμμα από 100 ημερών έγινε πρόγραμμα τετραετίας και “μην τον είδατε τον Παναή”.
Η διαπραγμάτευση για το χρέος με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του πήγε περίπατο.
Προσγειώθηκαν καί συνυπέγραψαν την εφαρμογή του μνημονίου την 20η Φεβρουαρίου και προσπαθούν με “ρήξεις- αφίξεις”… γιατί θέλουν τα λεφτά για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που αναγνωρίζουν.
Απειλούν με στάση πληρωμών καί την ίδια στιγμή αρνούνται ότι θα κάνουν, προσπαθώντας να φέρουν στα μαλακά στους δικούς τους, για το γεγονός ότι θα εφαρμόσουν και οι ίδιοι… Λιτότητα στην οποία κατά τ’ άλλα θα έβαζαν τέλος στις 25 Ιανουαρίου.
Στον απολογισμό της δίμηνης αυτής διακυβέρνησης η φράση του Μανώλη Γλέζου τα λέει όλα…
“Συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργήσαμε”…
Φαύλος κύκλος,μά για να βγεις από την αποβλάκωση και την εθελοδουλία χρειάζεσαι εθνική αφύπνιση ,αλλά η εθνική αφύπνιση προϋποθέτει έξοδο από την αποβλάκωση.
Ο ψευδεπίγραφος ηθικισμός που λειτούργησε ως πολιορκητικός κριός για την αναρήχηση στην εξουσία θα αποβεί τελικά ο πολιτικός εφιάλτης της κυβέρνησης.
Η Κυβέρνηση απεμπόλησε πλήρως το ηθικό πλεονέκτημα για το οποίο φλογερώς ξιφουλκούσε και κλήθηκε συντόμως να αντιμετωπίσει την θεμελιώδη αρχή για το νόμιμο και το ηθικό.
Και όσο αναζητά εσωτερικούς εχθρούς για λαϊκή κατανάλωση που απεργάζονται την αποδυνάμωσή της, τόσο περισσότερο θά αυτογελοιοποιείται.
Πάμε για προ-πασοκ καταστάσεις στην κοινωνία και στην οικονομία.
Οι άνθρωποι αυτοί που φτιαχτηκαν, είτε με παροχές, είτε με τον συνδικαλισμό, είτε με το διορισμό στο δημόσιο, είτε με το ψεύτικο-αγορασμένο πτυχίο σε Βουλγαρία-Ρουμανία-Αγγλία, θα έχουν την επιλογή να γίνουν χειρώνακτες, ανειδίκευτοι εργάτες, κτηνοτρόφοι, γεωργοί ή …μετανάστες.
Ούτε καν γκαρσόνια στα μπουζούκια δεν θα μπορούν να γίνουν, διότι τα ελάχιστα μπουζούκια θα λειτουργούν στο μέλλον μόνον Παρασκευή και Σάββατο.
Αυτό όλο προϋποθέτει μια τεράστια κοινωνική αλλοτρίωση και κοινωνική κρίση, που ήδη τη βιώνουμε εν μέρει, αλλά ακόμη δεν είδαμε τίποτε.
Καί φυσικά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ΔΕΝ μπορεί να γίνει ο Σύριζα, διότι η σοσιαλδημοκρατία προϋποθέτει μια ευημερία και όπως το έλεγε η Θάτσερ ο σοσιαλισμός τελειώνει όταν τελειώνουν τα λεφτά των άλλων.
Πάμε για την πολιτική περιθωριοποίηση μεγάλου μέρους τής κομματικής νομεκλατούρας και για νέα συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.
Δεν θα δυναμώσει ιδιαίτερα η Χ.Α., διότι έχει χάσει πια την αίγλη του καινούργιου, ούτε θα της δώσει καμία ιδιαίτερη ώθηση τυχόν αθώωσή της από τήν κυβέρνηση.
Πάντως πάμε σε καταστάσεις που δεν τις γνωρίζουμε, καταστάσεις που θα είναι case study για την πολιτική επιστήμη…

Η επιστροφή στο ρεαλισμό της κυβερνώσας  “επαναστατικής” αριστεράς , παρότι μονόδρομος για την επιβίωση της Ελλάδας στήν  νομισματική ένωση, συνιστά σοκ για τους ψηφοφόρους που πίστεψαν.
Κι όπως ξέρουμε κάθε σοκ θέλει το χρόνο του.
Εμπεδώνεται αργά, αλλά σταθερά, από τον κόσμο που ξεγελάστηκε, το γεγονός, ότι η επανάσταση που του έταζαν ήταν χάρτινη.
Ότι το χρέος ήταν και παραμένει το ίδιο ακούρευτο και αναμαλλιασμένο να απειλεί το μέλλον της χώρας.
Ότι τα μνημόνια ποτέ δεν σκίστηκαν,αλλά ξαναγράφονται με άγνωστους όρους, προφανώς σκληρότερους, αφού ο κ.Τσίπρας εμφανίστηκε στην Ευρώπη, από θέση αδυναμίας, δηλαδή, ως ικέτης που κυβερνά μια χώρα που ΔΕΝ θα έχει λεφτά σε 10 ημέρες περίπου….
Η κυβερνώσα αριστερά, οι γραφειοκράτες και οι καρεκλοφόροι της (παράπλευρη πολιτισμική εξέλιξη των κουκουλοφόρων-αντεξουσιαστών), μόλις έχουν αρχίσει να βουτάν το δάχτυλο στο μέλι.
Δεν θα άντεχαν να χάσουν από τώρα το κυβερνητικό βαζάκι με τη χρυσαφένια λιχουδιά.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση Κατρούγκαλου, που θα έπρεπε να τον είχε εκδιώξει από την κυβέρνηση, αμέσως ο Πρόεδρός του, αφού δεν είχε ο ίδιος την ευθιξία να παραιτηθεί από μόνος.
Σε αυτή την κατάσταση, όπου ο κόσμος το’ χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι, πως το μνημόνιο έρχεται μ’ αριστερό δοξάρι, στο Σύριζα χρειάζονται απελπισμένα μια ψευδαίσθηση έστω, λαϊκής συμπαράστασης για να κερδίσουν λίγες ανάσες χρόνου, επικοινωνιακά…
Και επειδή ο εξαπατημένος λαός δεν πρόκειται να τους ξαναδωρίσει τζάμπα, αυθόρμητες συγκεντρώσεις συμπαράστασης, η λύση εφεξής θα είναι να πηγαίνει η κυβέρνηση σε μια έτοιμη φιέστα….
Σήμερα, συμπτωματικά βόλευε η παρέλαση και εθνική παλλιγγεννεσία..
Μα και Μεγάλη Παρασκευή να έπεφτε, η επομένη του προσκυνήματος στη Μέρκελ, σύσσωμη η κυβέρνηση θα ακολουθούσε τον Επιτάφιο, σε μια ακόμη επίδειξη της “λαοφιλίας και της υψηλής δημοτικότητάς της ” !!
Από έδώ και εμπρός αρχίζουν τα πολύ δύσκολα για την κυβερνώσα αριστερά … ελπίζω να μην ισχύει το ίδιο και για εμάς το λαό, που υποτίθεται ότι μας κυβερνά…

Ο Μανώλης Γλέζος κάλεσε τις “δύο πλευρές” να πάνε σε συμβιβασμό.
Δηλαδή ποιες δύο πλευρές;
Κάλεσε και το κόμμα του να πάει σε συμβιβασμό;
Μα πόσο ανέτοιμοι είναι κι αυτοί οι αριστεροί για τη ρήξη;
Τόσο ανέτοιμοι για τις δυσκολίες της επανάστασης;
Τόσο κακομαθημένα και καλομαθημένα παιδιά του συστήματος;
Ακόμη και ένας εγνωσμένος αγωνιστής όπως ο Μανώλης Γλέζος λέει εμμέσως πλην σαφώς στον νεαρό αρχηγό του “πήγαινε σε συμβιβασμό”;
Χρειαστήκαμε λοιπόν δυο μήνες απο τις εκλογές, για να πάμε σε πολύ ακριβότερο λογαριασμό.
Για ποιο λόγο;
Επειδή δεν τόλμησαν να πούν την αλήθεια προεκλογικά;
Μα μήπως και να την έλεγαν θα άλλαζε τίποτε;
Μήπως τελικά απλώς τα αξίζουμε όσα τραβάμε;
Το πρόβλημα είναι άλλο.
Είναι ότι η πραγματικότητα αλλάζει με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
Δεν είναι μόνον ο υψηλότερος λογαριασμός.
Είναι ότι κάθε ώρα που περνάει ανεβαίνει ο λογαριασμός, διότι κάθε ώρα που περνάει καταρρέει κι άλλο η οικονομία.
Ακόμη δεν έχουμε δει τίποτε, διότι μια κατάρρευση τώρα θα είναι πολύ διαφορετική και πολύ χειρότερη από την κατάρρευση του 2010-11.
Πάνω λοιπόν που ετοιμάζουν ψυχολογικά τόν κόσμο να δεχτεί μέτρα “σχεδόν σαν το e-mail Χαρδούβελη”, ε, να έχει και κάτι ελάχιστα καλύτερο για ξεκάρφωμα, ξαφνικά βγαίνει η Die Welt και λέει ότι, όοοοχι αγαπητοί Έλληνες που τόσο σας αγαπάμε.
Παίρνετε πολύ μεγάλες συντάξεις, σχεδόν ίσες με των Γερμανών, και πρέπει να τις μειώσουμε κι άλλο.
Από πού κι ως πού να παίρνετε σχεδόν ίσες με των Γερμανών;
Τι θα κάνει ο κ. Αλέξης Τσίπρας τότε;
Αν δεν πάει καλά και η άμεση είσπραξη που ευελπιστούν ότι θα έχουν με τις 100 δόσεις…
Ξέχασαν μαλλον ότι αυτό το μέτρο εφαρμόστηκε από το Νοέμβριο 2014 από την κυβέρνηση Σαμαρά και όσοι (λίγοι) είχαν να πληρώσουν και ήθελαν να πληρώσουν εφάπαξ με απαλλαγή από όλες τις προσαυξήσεις το έκαναν ήδη!
Τώρα δεν γίνεται για δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, άσε που και τότε δεν είχε αποτελεσματικότητα.
Κοινώς, η “γυροβολιά” του Αλέξη που αποφάσισε  να πάει σε υποχωρήσεις, δεν είναι πια αρκετή.
Χρειάζεται κι άλλη.
Και πολύ χειρότερη.
Αυτή την πολύ χειρότερη θα την αρνηθεί.
Και όταν το πάρει απόφαση να κάνει και την πολύ χειρότερη, θα είναι ήδη αργά και γι’ αυτήν.
Ώσπου θα έχουν καταστραφεί όλα, επειδή ο Αλέξης κάθε φορά θα δυσανασχετεί για το πόση κωλοτούμπα θα πρέπει να κάνει.
Μέρες που είναι… όλοι ντύθηκαν γερμανοτσολιάδες τελικά.
Και μέσα στα χουβαρνταλίκια μας και οι πολεμικές επανορθώσεις..δεν είναι νόμιμο είναι ηθικό.
Στο κατρουγκάλειο άγος όμως… το ηθικό πάει περίπατο.
Ας περάσουμε καλά στην παρέλαση, με τα νταούλια που μας χτυπάνε εκτός από τις μπάντες και οι Γερμανοί, καθώς μπαίνουμε με τις μπάντες στην στροφή.
Παρασκευή, άντε Δευτέρα το πολύ έρχεται ο λογαριασμός για το γλέντι.
Μπορεί να μας κοστίσει λίγο παραπάνω στο ΦΠΑ αλλά τουλάχιστον θα ευχαριστηθούμε χορό
Για λεφτά θα συζητάμε τώρα…
Τα λεφτά δεν φέρνουν την αγάπη “ελάλησε” ο minister Varoufakis.
Να δώ πως θα πειστεί ο κόσμος να του δώσει το πορτοφόλι του από Δευτέρα.

Εκτός και αν έχουν πανούργο “πλάνο μπί’.
Να ανακοινωθεί η λίστα την πρωταπριλιά.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός στέλνει μια επιστολή, που τι λέει…
Λέει ότι ανέβηκε στην εξουσία και ζήτησε να αλλάξουν όλα και να μην δεσμευτεί για τίποτα από αυτά που δέσμευαν την προηγούμενη κυβέρνηση.
Από την άλλη εγκαλεί τους εταίρους ότι δεν εκπληρώνουν τις δεσμεύσεις που έχουν κάνει με την προηγούμενη κυβέρνηση.
Το δίλημμα που βάζει  είναι άτοπο.
Και είναι ανησυχητικό ότι μοιάζει να μην το αντιλαμβάνεται.
Δεν έχει να διαλέξει μεταξύ αποπληρωμής και κοινωνικών δαπανών αλλά μεταξύ ενός default προς όλους και κατάρρευσης των τραπεζών ή συνέχισης πληρωμών προς όλους.
Το μόνο που μπορεί να επηρεάσει είναι την σειρά.
Αν δηλαδη πρώτα θα κάνει default στο IMF και μετά θα κοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις ή πρώτα θα κόψει εσωτερικά και μετά στο εξωτερικό.
Μπορεί να έχει σημειολογική σημασία αλλά πρακτικά είναι το ίδιο.
Η χρονική διαφορά είναι λίγες ημέρες.
Η συνέχιση πληρωμών απαιτεί μνημόνια για όσο θα είναι εκτός αγορών, επομένως για το σύνολο της θητείας του.
Θεωρητικά αυτό υπέγραψε ένα μήνα μετά τις εκλογές.
Μετά από άλλο ένα μήνα, επιστολές και συνάντηση κορυφής το ξανασυμφώνησε.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός παραδέχεται ότι το σχέδιο του ήταν να μην εκπληρώσει από την μεριά του τίποτα, νομίζοντας ότι οι εταίροι θα ένιωθαν δεσμευμένοι να εκπληρώσουν αυτοί στο ακέραιο το δικό τους κομμάτι της συμφωνίας.
Νομίζει (ή μήπως μαζί του το νομίζει και το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων;) ότι αύριο θα κηρύξει μονομερή στάση πληρωμών αλλά θα μπορεί διαμαρτύρεται γιατί δεν του δίνουν το ΕΣΠΑ.
Νομίζει ότι μετά θα μπορεί να διεκδικεί κονδύλια για την φύλαξη των συνόρων , τρομάζοντας τους εταίρους με ορδές τζιχαντιστών.
Λες και όλος ο κόσμος εκτος από μας τα “σαΐνια”, είναι κουτόφραγκοι και θα τους πάρει πάνω από τρεις μέρες να κλείσουν τα σύνορα με την Ελλάδα και να ζητούν βίζα σε κάθε Έλληνα που ταξιδεύει.
Μα όχι,ερχεται ο άλλος και σου λέει.
Δεν μπορούν να ζητάνε βίζα, τους το απαγορευτούν οι συνθήκες!
Ποίες συνθήκες;
Αυτές που εμείς θα σκίσουμε αλλά αυτοί θα συνεχίσουν να τηρούν ευλαβικά;
Υπάρχει γενικευμένη παράκρουση σας λέω ….
Λοιπόν για να τελειώνουμε,ο κ.Τσίπρας θά τήν κάνει τή γυροβολιά καί όλες τίς προβλεπόμενες φιγούρες.
Μάλιστα θά εμφανισθεί τόσο σίγουρος γιά τήν αναγκαιότητά της πού θά πεισθούν καί οί …άπιστοι.
Ξέρετε … αντισταθήκαμε, διαπραγματευτήκαμε, μπλά μπλά, αλλά πάνω από όλα η σωτηρία τής πατρίδας.
Κι επειδή κατά βάθος είναι καί ευγενικό παιδί, θά ζητήσει καί δημόσια συγνώμη γιά τά κατά συνθήκη αθώα ψεμματάκια πού προεκλογικά είπε καί θά δώσει καί πολιτικό όρκο ότι μιά νέα σελίδα ανοίγει γιά τή χώρα μέ τήν αριστερά.
Τό σκηνικό τών 2 μηνών στήθηκε γιά νά “συνετιστεί”  ο κόσμος,  νά καταλάβει ότι τά μεταξωτά βρακιά τού ευρώ, θέλουν καί επιδέξιους κ@λ@υς.

Εκείνο που διαφαίνεται είναι οτι 50 ημέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας έχουν επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου για να “αξιοποιήσουν ” την θέση τους .
Πλην των δικηγορικών γραφείων,ο κ.ΥΠΟΙΚ μετά το μπαράζ δημοσιότητος που επεδίωξε , έβαλε ενοικιαστήριο στο εξοχικό της Αιγινας έναντι αδρού τιμήματος. Φυσικά αν ήταν “άσημος” δεν θα μπορούσε ποτέ να ζητάει με αξιώσεις ένα τέτοιο ποσόν αλλά ξέρει καλά τους όρους του Χολυγουντιανού marketing .
Επωφελείται άραγε  της προβολής,κατά τα πρότυπα του ζεύγους Κλούνεϊ – Αλαμουντιν ;;
Αλλοι πίσω δήθεν από τα φιλεύσπλαχνα αισθήματα για τους μετανάστες πετάξανε “φρέσκο κρέας” στους δουλέμπορους , αδειάζοντας τις κατά τόπους Αμυγδαλέζες όπου τουλάχιστον οι μετανάστες είχαν ένα κρεβάτι και ένα πιάτο φαϊ
Είναι πολλά τα κυκλώματα που θησαυρίζουν από τους σύγχρονους “άθλιους” και εμένα προσωπικά δεν με πείθουν και πολύ τα κροκοδείλια δάκρυα ορισμένων…
Ακούμε ακόμη ότι είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα το τι συμβαίνει στα Εξάρχεια, και είναι ακαδημαϊκό πρόβλημα το τι συμβαίνει στα Πανεπιστήμια, ΄μάλιστα δεν μπορεί η αστυνομία να το λύσει…
Oι κλοπές καί οί ληστείες, μέσα από “προοδευτικά” γυαλιά ιδωμένες, δέν είναι τίποτα άλλο από αντισυμβατικές απόπειρες ανακατονομής τού πλούτου.
Καί όταν συνοδεύονται από φόνο, δέν είναι εγκλήματα,αλλά οφείλονται στήν έλλειψη παιδείας τών θυμάτων, πού αντιστάθηκαν ή δέν συνεργάστηκαν.
Αφού η εγκληματικότητα δέν είναι παρά μιά αποκλίνουσα συμπεριφορά κάποιων καί άν βρούμε τίς αιτίες καθαρίσαμε, τότε τί μάς χρειάζονται οί, ήδη αντιδραστικοί γιά τά μέτρα μας, θεσμοί τής αστυνομίας καί τής δικαιοσύνης.
Ηδη τίς φυλακές ξεκινήσαμε νά τίς κλείνουμε.
Εδώ κοτζάμ Ευρώπη θά καταργήσουμε άν δέν έρθει στά μέτρα μας, στήν αστυνομία τή δικαιοσύνη καί τίς φυλακές θά κωλώσουμε;
Μήπως όμως ούτε οί κάθε είδους υπουργοί φταίνε γιά τόν  ανεγκεφαλισμό πού επιδεικνύουν σέ κάθε ευκαιρία, απ’ τή στιγμή πού ο ελληνικός λαός, δημοσκοπικά τουλάχιστον, τούς χειροκροτά σέ ποσοστά Β. Κορέας;
Ειδικά τώρα πού ξαναβρήκαμε και τή “χαμένη” μας αξιοπρέπεια…
Τί μπορεί άραγε νά σκεφτεί κανείς, άν έστω καί γιά πλάκα τούς πάρει στά σοβαρά…

Κάνετε λάθος.
ΔΕΝ υπάρχει σχέδιο, απλά περιμένουν.
Τίποτα άλλο.
Λάθος δεδομένα, λάθος μέθοδος, λάθος συμπεράσματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε φτάσει εδώ που φτάσαμε ως κοινωνία.
Και για να μην κοροϊδευόμαστε ως προς την κοινή ανάγνωση της συμφωνίας του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου η δεύτερη παράγραφος είναι σαφής.
Λέει επί λέξει: “Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο τις υπάρχουσας συμφωνίας, το αίτημα από την ελληνική πλευρά για μια παράταση της Master Financial Agreement Facility Agreement (MFFA), η οποία βασίζεται σε μια σειρά από δεσμεύσεις.
Ο σκοπός της παράτασης είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων του τρέχοντος προγράμματος, με την καλύτερη χρήση της υπάρχουσας ευελιξίας που θα εξεταστεί από κοινού από τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς. Η παράταση αυτή θα γεφυρώσει επίσης (bridge) τον χρόνο για την πραγματοποίηση συζητήσεων σε μια πιθανή νέα συμφωνία μεταξύ του Eurogroup, των θεσμών και της Ελλάδας”.
The Eurogroup notes, in the framework of the existing arrangement, the request from the Greek authorities for an extension of the Master Financial Assistance Facility Agreement (MFFA), which is underpinned by a set of commitments. The purpose of the extension is the successful completion of the review on the basis of the conditions in the current arrangement, making best use of the given flexibility which will be considered jointly with the Greek authorities and the institutions. This extension would also bridge the time for discussions on a possible follow-up arrangement between the Eurogroup, the institutions and Greece.
Τα περί ελληνικής ιδιοκτησίας ως προς τη λίστα μεταρρυθμίσεων που θα πρέπει να ξανακαταθέσει η κυβέρνηση μικρή σημασία έχουν γιατί ουσιαστικά και επί της ουσίας αποδέχεται την “με ευελιξία” υλοποίηση του δεύτερου μνημονίου προκειμένου αυτό να ολοκληρωθεί.
Ο κ.Βαρουφάκης προανήγγειλε φόρους στη μεσαία τάξη, με επικοινωνιακά τερτίπια έθεσε ζήτημα για αυξήσεις στο ΦΠΑ.
Καί ο κ.Τσίπρας θα πρέπει τώρα να αποδείξει σε τι διαφέρουν οι “αριστερές” από τις “δεξιές” ιδιωτικοποιήσεις.
Βουλευτές του Σύριζα, η πρόεδρος της βουλής ,ο α’ αντιπρόεδρο της βουλής (που επίσης ανήκουν στο Σύριζα) , αρνούνταν να ψηφίσουν την απόφαση της 20ης Φεβρουαρίου και κυρίως προειδοποιούσαν τον κ.Τσίπρα να μην τη φέρει στη βουλή.
Αν πράγματι ήταν επιτυχία δεν θα φοβόταν να την παρουσιάσει στον ελληνικό λαό και να την ψηφίσουν οι βουλευτές του.
Ο Συριζα κινδυνεύει από την στυγνή πραγματικότητα.
Η οικονομία είναι παγωμένη οι τράπεζες είναι σχεδόν πεθαμένες και τα έσοδα θα καταρρεύσουν.
Μία ωραία πρωία θα τελειώσουν τα λεφτά.
Καί μάλλον πολύ σύντομα ο Σύριζα θα είναι “συντηρητικός” .
Πέταξε το πουλάκι.
Πάμε σε άλλο πολιτικό σκηνικό.