Ήρωας είναι αυτός που ενώ αναγνωρίζει τον κίνδυνο αποφασίζει να πέσει στη φωτιά.
Αυτός που δεν τον αναγνωρίζει όμως…
Επειδή η ιστορία διδάσκει ας την παραθέσουμε.
Με την συνθήκη της 12ης Δεκεμβρίου του 1803, το Σούλι παραδόθηκε στον Αλή Πασά και οι Σουλιώτες άρχισαν να εγκαταλείπουν τον τόπο τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους.
Με αρχηγούς τον Κίτσο και Νότη Μπότσαρη, 1.148 Σουλιώτες τα Χριστούγεννα του 1803 έφτασαν στην Μονή του Σέλτσου, όπου λόγω της τοποθεσίας αποτελούσε ένα φυσικό οχυρό.
Εκεί απομονώθηκαν και είκοσι ημέρες αργότερα στις 12 Γενάρη του 1804, άρχισε η στενή πολιορκία τους από τα στρατεύματα του Αλή Πασά.
Οι Σουλιώτες κατάφεραν στην αρχή να τους αποκρούσουν. Όλο το χειμώνα έμειναν αποκλεισμένοι στο Σέλτσο, με λιγοστά τρόφιμα και πολεμοφόδια που τους προμήθευαν κρυφά, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών του Λιάσκοβου και της Βρεστένιτσας.
Στις 20 Απριλίου, έπειτα από τετράμηνη πολιορκία, οι Τούρκοι αφού εξουδετέρωσαν την αντίσταση στα φυλάκια μπήκαν στο Μοναστήρι.
Άλλοι σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ 250 γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χεριά των εχθρών έστησαν ένα νέο μεγαλύτερο Ζάλογγο.
Ο Νότης Μπότσαρης αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, ενώ ο Κίτσος μαζί με τον 13χρονο Μάρκο και 10 σουλιώτες γλίτωσαν της σφαγής μέσα σε μια σπηλιά.
Η  απόφαση των Σουλιωτών παρά τον ηρωισμό τους τελικά οδήγησε σε τραγωδία.
Έτσι για την ιστορία.

Η μετά μνημόνιο -μετά χρεοκοπία εποχή ,δεν έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια..
Το καρβέλι για όλους, πολιτικούς, επιχειρηματίες, εργαζόμενους θα βγαίνει πλέον δύσκολα και μόνο ορθά.
Οσοι καταφέρουν σε πρώτη φάση να επιβιώσουν και σε δεύτερη φάση να πρωταγωνιστήσουν πρέπει να πληρούν κάποια χαρακτηριστικά.
Μαχητικότητα, γνώση, αντοχή στην πίεση, εργατικότητα, ευελιξία και κυρίως ανεπτυγμένη κοινωνική ενσυναίσθηση που θα τους επιτρέπει να χειρίζονται καταστάσεις σέ μιά κοινωνία όπου οι άνθρωποι είναι ποιο ευάλωτοι και επιθετικοί.
Οσοι στήριζαν την παρουσία τους μόνο στην κοινωνική καταγωγή, την κοινωνική θέση και την οικονομική άνεση των γονιών τους θα πρέπει σε όλα τα πεδία να αισθάνονται επισφαλείς, επειδή οι κοινωκοοικονομικές συνθήκες θα μεταβάλλονται ταχύτητα.
Θα γεμίσουν οι χωματερές από πάσης φύσεως πολιτικούς και επιχειρηματικούς γόνους που περιμένουν μέσα από ένα θαύμα (που ίσως δεν έρθει) να διατηρήσουν την παλαιά τους θέση.
Η Γκράβα και η Κυψέλη κέρδισαν στον πρώτο γύρο το Κολλέγιο Αθηνών.
Το “νέο” έρχεται με δυναμισμό και διψασμένο σε όλα τα επίπεδα και το παλαιό είναι μαλθακό απροπόνητο από ότι φαίνεται για τις νέες συνθήκες που επικρατούν.
Στα δύσκολα πρέπει να τραβήξουν τον κάρο με άλλο τρόπο με άλλη μεθοδολογία προς την κατεύθυνση που πρέπει.
Δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση αν στο πρόσωπο των νέων που βλέπουμε, βρούμε αυτούς που θα κάνουν ότι δεν μπορούσαν οι προηγούμενοι.
Μήπως αριστερή ρητορική μέ δεξιά πολιτική;;
Ο πρώτος διδάξας ήταν μαέστρος σ’αυτά,o Ανδρέας.
Έφτιαξε μετά και επιτελείο και αντίστοιχη σχολή σκέψης και πολιτικής επιρροής που ακόμη επιζεί και μεγαλουργεί.
Αν τα καταφέρει ο Πρωθυπουργός να παίξει τον ρόλο αυτό με επιτυχία όλα θα πάνε μια χαρά.
Αν όμως δεν το χειρίζεται ο ίδιος το σύστημα αυτό και δοκιμάσει να παίξει την αριστερή πολιτική , όχι μέσα, αλλά έξω, τότε ίσως έχουμε ντράβαλα.
Για την ώρα δεν έχει ξεκαθαρίσει τι ισχύει, πριν δούμε τις πρώτες κινήσεις του κ.Τσίπρα στην Ευρώπη.
Πάντως τα πρώτα που ετοιμάζονται είναι ανώδυνα, κυρίως επικοινωνιακά θέματα (δεκατη τρίτη σύνταξη, κατώτατος μισθός, συσσίτια και διάφορα παρόμοια) ,ενισχύουν απλά τη αριστερή ρητορική.
Θα κρατήσουν τα μπόσικα όμως αν θελήσει να γίνει Ανδρέας και να υπογράψει συμφωνίες με τον Σόιμπλε;;
Πολλοί παλιοί σύντροφοι του πάλαι ποτέ συνασπισμού θεωρούν ότι θα πάει σε ρήξη και σύγκρουση με την Ευρώπη και ότι βγεί.
Θα δούμε σε λίγες μέρες που πάει το πράμα.
Στο εσωτερικό μέτωπο γίνονται κινήσεις να υποστηριχθεί το κυβερνητικό δίπολο με αποδυνάμωση των αντιπάλων αριστερά και δεξιά,
Συνέδρια, διαμάχες, εσωστρέφια κλπ για να μην υπάρχει πίεση.
Θα δούμε τι θα επικρατήσει.
Θα πετύχει άραγε ο διεμβολισμός της ΝΔ με Δ.Αβραμόπουλο, Γιάννα Αγγελοπούλου και λοιπές κολώνες του αστικού κράτους της δεξιάς;;

Ο Πρωθυπουργός των εν τη πλειοψηφία τους Χριστιανών Ελλήνων,μέ το να μην υποκρίνεται και να μη χρησιμοποιεί για τις εντυπώσεις τα ιερά μας σύμβολα, αποδεικνύει το σεβασμό στον εαυτό του, στην Ορθοδοξία και σε όλους μας.
Μπορείς να σέβεσαι απόλυτα, ακόμη κι όταν για προσωπικούς σου λόγους, δεν είσαι ”ετοιμος” να ασπαστείς.
Ο δικός μας Θεός, αφήνει ανοιχτά τα χρονικά περιθώρια και κανέναν μας ποτέ δεν αποπέμπει.
Οι τάχα υπερασπιστές της πίστης, που έχουν τόσο εύκολα τα αναθέματα, θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που το γνωρίζουν.
Σε πολλούς δεν αρέσει η συμπόρευση στην οποία από χθες υποχρέωσε ο Ελληνικός λαός τον Σύριζα και τους Ανεξάρτητους Έλληνες και που ως ΚΥΡΙΟ σκοπό της έχει μιά σθεναρή διαπραγμάτευση, ώστε να διασφαλισθούν όροι παύσης του αφανισμού μας εκ μέρους των τιμημένων Ευρω-φίλων, που είναι όμως ταυτόχρονα κι εταίροι και τοκογλύφοι-δανειστές μας.
Τώρα το μόνο που μένει, είναι να ευχηθούμε αυτή η επιβεβλημένη συμμαχία ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ που στηρίζεται τόσο από δεξιά όσο κι από αριστερά, να πετύχει θετικά αποτελέσματα για το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Όλα τα άλλα, είναι μόνο κουραστικές μικρόψυχες ”γκρίνιες” και περιττές κουτο-κακίες, που επιχειρούν να μας διχάσουν ψυχικά, ενώ σε τίποτε δεν μας βοηθούν.
Κάποιος πρέπει να υπερασπιστεί , κόντρα στις εξευτελιστικές πιέσεις και στους χυδαίους εκβιασμούς, την διάτρητη αξιοπρέπειά μας.
Στην ουσία υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της Ευρώπης να μετεξελιχθεί από Γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, σε ένωση πολιτισμών και ισότιμων λαών που αλληλέγγυοι συνεργάζονται, ευημερούν και προοδεύουν.
Ψυχραιμία και σοβαρότητα λοιπόν.
Αρχή, άνδρα δείκνυσι…..
Η κάθε μέρα, θα φωτίζει την αλήθεια.
Μακάρι να εκπλαγούμε ΟΛΟΙ ευχάριστα.
Ο τόπος θα σωθεί από όλους εμάς.
Σωτήρες παντοδύναμοι και θεόσταλτοι ηγέτες, ΔΕΝ υπάρχουν.
Ας δοκιμάσουμε λοιπόν καί από δρόμους που μέχρι σήμερα ποτέ δεν τολμήσαμε.
Ας δοκιμάσουμε την ομόνοια και την ομοψυχία , έτσι, γι αρχή…..

“Όχι αυτός μόνος του ,ξέρετε δέν είναι κακός,αλλά…θέλει κάποιον να τόν προσέχει”.
Το αντίδοτο εναντίον της κοροιδίας είναι – πολίτες δύσπιστοι .
Έχουμε ηθική υποχρέωση να επωμιστούμε την ευθύνη της υπεράσπισης της χώρας και του λαού μας.
Όχι την προάσπιση των μικροσυμφερόντων και της τυφλής μας, μίζερης εγωπάθειας.
Ας κάνει ο καθένας μας αυτό που η συνείδησή του τον ωθεί να πράξει, έχοντας πλήρη επίγνωση οτι ΣΩΤΗΡΕΣ, ΜΑΓΟΙ, ΕΘΝΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΣΟΦΟΙ ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΟΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ
Μονάχα οι ίδιοι ΕΜΕΙΣ, ενωμένοι και αποφασισμένοι ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ, μπορούμε να κερδίσουμε την περηφάνια, την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας.
ΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ ΘΥΣΙΕΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ. ΕΜΕΙΣ, ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ, ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ…. ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥΝ,ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ.
Ας μην ακούμε πια παρά μονάχα ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ που δίνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας και στους ερχόμενους Έλληνες.
Οι ρήτορες, κάνουν μόνο τη δουλειά τους,εξυπηρετώντας συμφέροντα.
Κλείστε τ΄αυτιά σας.
Σε κάθε Δημοκρατική χώρα το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώνεται από πολίτες δυσαρεστημένους, από πολίτες που άγονται από ατομικά συμφέροντα, από πλανημένους οραματιστές,από καλά πληροφορημένους ορθολογιστές, από οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα έντιμα ή ανέντιμα, από παράσιτους απρόσφορους πολίτες που ελπίζουν στην άοκνη σίτιση τους από κάποιο μαστό του Δημοσίου.
Από άοκνους δημιουργικούς πολίτες που επιθυμούν να δημιουργήσουν ή να συνεχίσουν την πορεία για ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο τους.
Συμμετέχουν οπωσδήποτε χάριν των δημοκρατικών αρχών και οι φαινομενικά υγιείς διανοητικά καθυστερημένοι και τα σούργελα που περιέχει στους κόλπους της η κάθε κοινωνία.
Αλλά πάνω από όλα το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώνεται από ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ Η ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Σε σχεδόν δύο και μισό χρόνια δεν κατάφεραν να κοσκινίσουν την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ.
Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει, εξ’ ου και ο χαρακτηρισμός κοσκινίσουν.
Μεγάλες αδικαιολόγητες αυξήσεις στα τιμολόγια ΔΕΗ ενώ οι μεγάλοι οφειλέτες της ΔΕΗ βιομήχανοι, βιοτέχνες κλπ εξακολουθούν να έχουν ανεξόφλητα τα τεράστια χρέη τους.
Χαράτσι με μορφή μηνιαίου μισθώματος νοίκι, για το ιδιόκτητο αποκτηθέν και εξοφληθέν άνευ οφειλών σε κάποιο δημόσιο ταμείο σπίτι μας, όταν το ίδιο χρονικό διάστημα οι μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, των ασφαλιστικών ταμείων και των αναδιαρθρωμένων τραπεζών μέσα από δάνεια που θα τα πληρώσουμε όλοι μας,κηρύσσουν πτώχευση, συλλαμβάνονται, επιδεικνύουν χειροπέδες στους καρπούς τους και τελικά αφήνονται όλοι ελεύθεροι κατόπιν κάποιων διακανονισμών στα χαρτιά.
Όλοι αυτοί συνέχιζαν και συνεχίζουν την καθημερινότητα τους προ κρίσης.
Οργώνουν το Αιγαίο με τις θαλαμηγούς τους.
Εξακολουθούν να ζουν στις επαύλεις τους και στις κατοικίες που έχουν εκτός Ελλάδας, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που πληρώσαμε νοίκι για τα 135 τμ και μικρότερα διαμερίσματα μας.
Όλος ο κόσμος φώναζε να συλληφθούν οι μεγαλοοφειλέτες.
Σε αυτό “κυριολέκτησε” ή κυβέρνηση με την σύλληψη και φυλάκιση του γνωστού μόδιστρου.
Οι υποσχέσεις για πάταξη διαφθοράς, κάθαρση στο Δημόσιο έμειναν στα λόγια.
Οι υποσχέσεις για βελτίωση της Παιδείας, το μόνο που μας έδωσαν, ήταν οι εικόνες από φοιτητές ή περιθωριακά άτομα να μπαίνουν σε γραφείο πρύτανη να τον λούζουν με σκουπίδια και να μένουν ατιμώρητοι.
Οι υποσχέσεις για οικονομική ανάπτυξη και επαναφορά της ανεργίας στα προ -κρίσης επίπεδα, σταμάτησαν κάπου στον δρόμο πριν την Ζιμπάμπουε, για να βολευτούν καλύτερα τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας των πενήντα εκατό οικογενειών που διαφεντεύουν την οικονομία της χώρας.
Ο Αναμενόμενος Κρατιστής, σωτήρας ανίκανων και παρασιτικών, κυρ Αλέξης θα ξεκολλήσει την ανάπτυξη μας από το επίπεδο Ζιμπάμπουε και θα φέρει την Ελλάδα σε επίπεδο Κούβας.
Τώρα την Ναυαγισμένη στα Ρηχά χώρα, θα την αναλάβουν οι συνιστώσες του κόμματος της Κουμουνδούρου.
Είναι καλοί διαλυτές, όχι μόνο ναυαγίων αλλά και καλοτάξιδων οικονομιών.
Το διαλαλούν άλλωστε με τις καθημερινές δηλώσεις τους κάθε ένα από τα πεφωτισμένα στελέχη τους.
Ο ελληνικός λαός θα πληρώσει για άλλη μία φορά τις επιλογές του και τις στρουθοκαμηλικές φοβίες του, αφού τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν αντέδρασε ποτέ με σωφροσύνη, με πυγμή, καταλυτικά εναντίον κάθε μορφής διαφθοράς στον δημόσιο και πολιτικό βίο, εναντίον σε κάθε κοινωνική ομάδα που παρασιτεί μέσα από αδικοπραξίες.
Ευθέως δηλώνω ότι ΔΕΝ έχω καμμία σχέση -ΔΕΝ στηρίζω τό πολιτικό καρναβάλι τών λούμπεν αγράμματων ποινικών -“ανεξάρτητων” εγγυητών…
Δέν υπάρχει πολιτικός χρόνος γιά λάθη,η κατάσταση είναι Τραγικά Δύσκολη.
Ψηφίστε μέ συνείδηση και ευθύνη τούς Αξίους και Ικανούς ,πού μπορούν να διαχειριστούν τήν κρισιμότητα τών στιγμών.
Η ζωή προχωράει αενάως και ό,τι παραμένει στάσιμο, εκφυλίζεται και πεθαίνει.
Η τελευταία μας ευκαιρία ν΄αναγεννηθούμε, ή να μετατραπούμε τελεσιδίκως σ΄ έρποντες σάλιαγκες χωρίς παρόν και μέλλον.

Ο πολιτισμός είναι ένας χείμαρρος που ρέει ανάμεσα σε όχθες.
Ο χείμαρρος είναι γεμάτος από το αίμα των δολοφονιών, των πολέμων και των λεηλασιών που κάνουν οι άνθρωποι και συνήθως, καταγράφουν οι Ιστορικοί.
Στις όχθες του χειμμάρου όμως, οι άνθρωποι απαρατήρητοι χτίζουν σπίτια, γεννούν παιδιά, τραγουδούν, γράφουν ποίηση και λατρεύουν αγάλματα.
Η Ιστορία του Πολιτισμού εκτυλίσσεται στις όχθες.
Επειδή ακριβώς οι Ιστορικοί αγνοούν τις όχθες και επικεντρώνονται στον χείμμαρο, καταντούν οι χειρότεροι πεσιμιστές.
Και στο πιο απλό και στο πιο κορυφαίο επίπεδο της ζωής η τέχνη της διαπραγμάτευσης απαιτεί μόνο επιχειρήματα,όχι στυλ, ύφος, τεχνάσματα, κόλπα και άλλα εφευρήματα.
Ακόμα και η διαπραγμάτευση μ’ ένα παιδί ευδοκιμεί με τη φωνή της λογικής, τη δύναμη της πειθούς, τη λάμψη του κύρους και ελάχιστα με τις βροντές και τις αστραπές του ύφους, της επιβολής, του τσαμπουκά και της γροθιάς.
Αυτά είναι “άρτος” και τέρψις και “θεάματα” για αφελείς, από βουκόλους που νομίζουν ότι απευθύνονται σε “ιθαγενείς”…
Η αφελής ερώτηση είναι τί θά συμβεί;
Η λογική απάντηση είναι ότι τό “κλείσιμο” έπρεπε νά γίνει μέ τέτοιο τρόπο, ώστε νά είναι πολιτικά μακροχρόνια βιώσιμο.
Καί μακροχρόνιο “κλείδωμα” τής λιτότητας μέ ένα νέο μνημόνιο -ανεξάρτητα μέ τί όνομα θά σερβιριστεί- εγγυάται μόνον η “προδευτική” παράταξη τής αριστεράς.
Ποιός πολιτικός φορέας θά τολμήσει νά αμφισβητήσει τήν “αριστερή αυθεντία”;
Οριστικό καί αμετάκλητο,ο λαός σέ μόνιμη μιζέρια είναι η κατάληξη τής ιστορίας.

Η πτώση τών “σοσιαλιστικών” καθεστώτων μέ τήν παράλληλη αποσύνθεση τής (άλλοτε) κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης, η ανάδειξη τών ΗΠΑ ώς τής μόνης πλανητικής υπερδύναμης καί η είσοδος στό καπιταλιστικό μοντέλο διαχείρισης πληθώρας κρατών, επέτρεψε στό δολάριο νά αποφύγει ένα αργό καί επώδυνο θάνατο.
Η ισχύς τού δολαρίου καί τών ΗΠΑ είναι άρρηκτα συνδεδεμένες καί λειτουργεί μόνον όταν τό δολάριο είναι αποδεκτό ώς τό κύριο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Προηγήθηκε η περίοδος 1971-1973, όταν ο Πρόεδρος Νίξον μονομερώς ακύρωσε οριστικά τήν μετατρεψιμότητα τού δολαρίου σέ χρυσό καί τήν εξ αυτού προκύπτουσα υποχρέωση τών ΗΠΑ.
Ήταν τό πρώτο νομισματικό “πραξικόπημα” τών ΗΠΑ καί έμεινε γνωστό στήν Ιστορία μέ τήν κυνικότητα τής δήλωσης τού τότε Υπουργού Οικονομικών τών ΗΠΑ Κόνναλυ πρός τούς Υπουργούς τής Ευρώπης: “Τό δολάριο είναι τό νόμισμα μας καί τό πρόβλημα σας. ”.
Η νέα σύνδεση τού δολαρίου μετά τήν κατάργηση τού χρυσού έγινε μέ τόν μαύρο χρυσό, τό πετρέλαιο.
Η σύνδεση δολαρίου – πετρελαίου θά συντηρούσε τήν παγκόσμια ζήτηση σέ δολάρια καί συνεπώς τήν Παγκόσμια Οικονομική Ηγεμονία των ΗΠΑ
Έτσι γεννήθηκε από τήν πετρελαϊκή κρίση τού 1973 τό Πετροδολάριο.
Η επιλογή καπιταλιστοποίησης τής κομμουνιστικής Κίνας μέ τήν μεταφορά τής παραγωγής σέ αυτήν καί η “δολαροποίηση” τού συνόλου τής οικονομικής ζωής τού πλανήτη μέ τήν διάλυση τού ανατολικού μπλόκ ήταν τό δεύτερο χονδρό νομισματικό “πραξικόπημα”.
Τό ευρώ καί ο τρόπος λειτουργίας τής ΕΚΤ ήταν προϊόν συμβιβασμού ανισοβαρών “συμμάχων”.
Η Γερμανία μέ τούς δορυφόρους της καί δευτερευόντως η Γαλλία θέλησαν νά προστατέψουν τό νομισματικό πλεόνασμά πού τούς επέτρεψε νά σωρεύσουν η μεταπολεμική τάξη πραγμάτων.
Μέ άλλα λόγια, η αποδοχή τού ευρώ ώς παράλληλου παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, θά εξασφάλιζε στούς ισχυρούς ευρωπαίους πραγματικές αξίες.
Η πώληση καί ο δανεισμός σέ ευρωπαϊκά χρεώγραφα σέ πλανητική βάση ήταν ο στόχος, ο δανεισμός καί η πώληση “αέρα κοπανιστού” ο στόχος.
Η Αμερική από λόγους σκοπιμοτήτων τής χρονικής συγκυρίας συγκατέθεσε καί εγεννήθην Ευρώ καί ΕΚΤ κατ΄εικόνα τού δολαρίου, αλλά όχι καθ’ ομοίωσιν τής ΕΚΤ μέ τήν FED.
Η απαίτηση τής Γερμανίας γιά έλειμμα στό 3%, χρέους όχι μεγαλύτερου τού 60% τού ΑΕΠ καί η προσπάθεια μέ τήν Συνθήκη τής Λισαβώνας καί τής επιβολής “Ευρωσυντάγματος” νά “θωρακισθεί” τό δικαίωμα τών πλούσιων χωρών τής ευρωζώνης στήν εκμετάλλευση τού νομισματικού τους αποθεματικού -μέ κύριους αποδέκτες στήν ΕΕ καί ευρωζώνη τούς οικονομικά καχεκτικούς συνεταίρους – δέν καρποφόρησε. όπως τουλάχιστον ήταν η επιδίωξη.
Οι ΗΠΑ στηρίζονται γιά τήν επιβολή τού δαλαρίου ώς παγκόσμιου αποθεματικού στήν στρατιωτική τους υπεροχή.
Οι Γερμανοί ορθώς διέβλεψαν τό αδύνατό τους σημείο (τήν απουσία στρατιωτικής ισχύος) καί μέ τό δόγμα Schröder προσπάθησαν νά τό ισορροπήσουν μέ τήν οικονομική τους ισχύ (βασιζόμενοι στήν παραγωγή προϊόντων μεγάλης προστιθέμενης αξίας), στηριζόμενοι παράλληλα στήν στρατιωτική ισχύ τής Γαλλίας καί στή στήριξη τού Πούτιν τής Ρωσίας.
Τά γεγονότα τής 9.11.2001, ο πόλεμος κατά τής τρομοκρατίας πού εξαπέλυσε η κυβέρνηση τού Bush, η απροθυμία Scröder γιά συμμετοχή τής Γερμανίας καί αργότερα τής Merkel γιά συμμετοχή στήν Λιβύη, καθώς καί τό επόμενο νομισματικό “πραξικόπημα” τών αμερικανών μέ τήν κατάρρευση τής Lehmann -αφού είχαν διασπαρεί έντεχνα τά τοξικά παράγωγα στού ευρωπαίους-,οδήγησε σέ πλήρη σύγχυση τό ευρωπαϊκό ιερατείο τής ευρωκρατίας.
Η ουκρανική κρίση μέ τήν οικονομική απομόνωση τής Ρωσίας καί τό έντεχνο “ρίξιμο” τών τιμών τών υδρογονανθράκων, τήν παγκόσμια ανασφάλεια καί τήν άτακτη φυγή τού κεφαλαίου πρός τίς ΗΠΑ είναι ένα άλλο σύγχρονο νομισματικό “πραξικόπημα” τών ΗΠΑ πού τρέχει.
Τό ακριβώς ανάποδο τής πετρελαϊκής κρίσης τού 1973.
Οι τιμές τών υδρογονανθράκων δέν παλλαπλασιάζονται, αλλά πέφτουν ηχηρά καί τά χρεώγραφα τών ΗΠΑ στήν στρατόσφαιρα όσον αφορά τό μέγεθός τους.
Βρισκόμαστε στίς τελευταίες πράξεις τού δράματος πού προκάλεσε τό τελευταίο νομισματικό “πραξικόπημα” τών ΗΠΑ.
Τό ευρώ δέν πρόκειται νά εξαϋλωθεί, θά “προσγειωθεί” όμως στήν θέση πού τό θέλουν οι αγγλο-σάξωνες.
Η Γερμανία θά αναγκαστεί νά δεχθεί αποΰλωση σοβαρού μέρους τής νομισματικής της συσώρρευσης (τό ευρώ θά πληθωρισθεί μακροπρόθεσμα) καί κάποια στιγμή θά βρεθεί η θέση ισχύος τού ευρώ, πού θά είναι ανεκτή γιά τό υπερπληθωρισμένο δολάριο.
Καί η θέση τής Ελλάδας;
Η άποψή μου είναι ότι η χώρα χρησιμοποιείται ώς ένα απλό μέσον επίτευξης πλανητικών στόχων.
Άν η “δυσκοιλιότητα” τής Γερμανίας τήν εμποδίζει νά ενεργήσει γρήγορα καί έξυπνα, έτσι ώστε νά αποφύγει τά χειρότερα, δέν πρέπει νά αποτελέσει γιά μάς άλλοθι θυσίας.
Η Ελλάδα ώς μέλος τής ευρωζώνης είναι η κερκόπορτα τών αγγλοσαξόνων πρός επίτευξη τών στόχων τους.
Η χώρα μας, επουδενί, δέν πρέπει νά περάσει στίς παράπλευρες απώλειες τού νομισματικού “πραξικοπήματος” πού τρέχει.
Καί αυτό θά γίνει άν δεχθεί ακούσια ή εκούσια νά παίξει τόν ρόλο τού χρήσιμου ηλίθιου, ανοίγοντας τήν κερκόπορτα τής πτώχευσης ενός ευρωμέλους.
Οι παράπλευρες απώλειες, πολλές φορές είναι μή αντιστρέψιμες.
Μέ τήν πλήρη επίγνωση ότι μερικά άτομα θά επωφεληθούν ατομικά από μιά τέτοια εξέλιξη, θά είναι όμως απολύτως καταστροφικά γιά τήν τεράστια πλειοψηφία τών Ελλήνων καί ευρύτερα γιά τό μέλλον τής εθνοκρατικής μας υπόστασης.
Ένα πράγμα πρέπει νά θυμόμαστε, τήν αφέλεια πολλοί αγάπησαν.
Και τόν αφελή ουδείς.

Οι ασάφειες και παλινωδίες στο πρόγραμμα του Σύριζα “μήπως” δεν οφείλονται σε αφέλεια ή σε διαφορετικότητα των συνιστωσών,αλλά “λέμε μήπως” σε ένα μεθοδευμένο σχέδιο τετελεσμένης χρεοκοπίας;
Και υπάρχει λαός και μεγαλοεπιχειρηματίες που υποστηρίζουν τον κύριο”λεφτά δεν θα υπάρξουν”,ο κάθε ένας για δικό του ιδιοτελές όφελος(νομίζει) και όχι ιδεολογικά κριτήρια.
Κάτι παίζει στην περιοχή του Νότου,νέο πείραμα(;) που,πρόθυμα,ένα μέρος των πολιτών δέχεται,χωρίς δισταγμό.
Και κανείς δεν ρωτά τον κ.Τσίπρα,γιατί δεν είχε αναλάβει την πρωθυπουργία τον Ιούνιο του 2012,αφού ήθελε με τόσο πάθος να σώσει την χώρα;
Ισως,μια απάντηση είναι,ότι ένα σύστημα (εντός ή εκτός ή επι τα αυτά) τον κρατούσε σε αναμονή για σωθεί το ίδιο.
Δεν υπάρχει άλλος λαός με τέτοιες περγαμηνές ιστορίας και πολιτιστικής κληρονομιάς, που να επιδεικνύει τέτοιο αυτισμό στον ύψιστο ρόλο του πολιτικού γίγνεσθαι, την ψήφο του.
Ο Ελληνας πηγαίνει στην κάλπη με θυμό, οργή, μαγκιά και προσδοκία να γίνει πλούσιος χωρίς κόπο καί χωρίς αγώνα .
Βιάζεται,δεν κοιτάζει το μέλλον κι επιμένει ότι ψηφίζει για το μέλλον των παιδιών του.

Η δυναμική των δημοσκοπήσεων, εξώθησε τους εκπροσώπους της ολιγαρχίας, να ποντάρουν τις τύχες της χώρας σε άλλο άλογο, μίας και αυτό που στήριζαν ως χθες δείχνει να λαχανιάζει στην ανηφόρα.
Και δεν υπάρχει χρόνος για συναισθηματισμούς.
Η αλλαγή του κλίματος έγινε εμφανής και στα κανάλια, όπου στις εκπομπές τους κάνουν παρέλαση οι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ (Δραγασάκης, Μηλιός, Βαρουφάκης, Λαπαβίτσας).
Και όμως δεν έχει περάσει πολύς καιρός, από τότε που οι εκπρόσωποι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορούσαν τους καναλάρχες για μονομερή και προκλητική προβολή της ΝΔ και επέσσειαν την απειλή ότι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο, θα εφαρμόσει τους νόμους και θα προκηρύξει διαγωνισμό για τη χορήγηση αδειών λειτουργίας των τηλεοπτικών συχνοτήτων.
Αν θα τηρήσει αυτά που λέει, ή απλώς εκτόξευε απειλές για να εξαναγκάσει τους καναλάρχες να μοιράζουν “ποιο δίκαια” τον τηλεοπτικό χρόνο, ανάμεσα στους δύο “μονομάχου” – όχι σε όλους – αυτό θα φανεί στη συνέχεια.
Το κατεστημένο, η οικονομική ολιγαρχία της χώρας, πολύ ήρεμα αποδέχτηκε τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Χωρίς φωνασκίες, χωρίς τρανταχμούς, χωρίς πανικό και χωρίς άγχος ετοιμάζονται να υποδεχτούν τους νέους πεφωτισμένους.
Δεν θέλω να προεξοφλήσω τίποτα.
Αλλά τα σημεία των καιρών με κάνουν επιφυλακτικό, έως πολύ επιφυλακτικό για την επόμενη ημέρα των εκλογών.
Επικρατεί πολύ ησυχία.
Σε τέτοιο βαθμό που θυμίζει συνθήκες νεκροταφείου.
Ούτε μια κινητοποίηση, ούτε μια μεγάλη πολιτική συγκέντρωση που να παραπέμπει σε κάποιας μορφής λαϊκή εγρήγορση.
Μόνο τα δελτία των 8 και τα τηλεοπτικά πάνελ μας θυμίζουν ότι στις 25 έχουμε εκλογές.
Στις οποίες κυριαρχεί το θέμα του ευρώ και της ευρωζώνης.
“Θα μας βγάλετε από την ευρωζώνη και το ευρώ …η ΝΔ στο ΣΥΡΙΖΑ.
Εμείς θα βγάλουμε τη χώρα από την ευρωζώνη; – ανταπαντά ο ΣΥΡΙΖΑ, – ή εσείς που με τις ασυλόγιστες πολιτικές λιτότητας τις οποίες εφαρμόζετε αποδομείτε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας;
Εμείς – συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ – θα κινηθούμε εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, εγγυόμαστε την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και το ευρώ”.
Η μετεκλογική περίοδος σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον.

Μπορεί λέτε… να υπάρξει κοινό νόμισμα δίχως κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική;;
Αν η ΕΚΤ μετά τις 28 Φεβρουαρίου, και χωρίς νέα παράταση, σταματήσει να δανείζει στις ελληνικές τράπεζες με χαμηλό επιτόκιο τότε λεφτά δεν θα υπάρχουν,ούτε καραβιές, ούτε αεροπλανιές με “τούβλα” θα έρθουν.
Οι τράπεζες και η Ελλάδα θα πρέπει να βρουν άλλο τρόπο χρηματοδότησης αν δε θέλουν να δουν εικόνες Κύπρου με ουρές στα ΑΤΜ.
Η επόμενη κίνηση είναι η προσφυγή στο ELA κάτι που σημαίνει ακριβότερος δανεισμός και σκληροί όροι, ήτοι νέο μνημόνιο.
Αλλά κι αυτό να γίνει δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ και σίγουρα δε συμφέρει κανέναν ενώ θα παγώσει εντελώς  η χρηματοδότηση φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων.
Όσο για τούς καταθέτες έχουν μετρητά μονάχα αν έχουν οι τράπεζες.
Αλλιώς έχουν κάποιον που έχει δανεισθεί από αυτούς αλλά δεν μπορεί να τους τα γυρίσει.
Αν οι τράπεζες δεν έχουν μετρητά  δεν μπορούν να αγοράσουν Εθνικά Εντοκα “ειδικού ή γενικού σκοπού” ή ακόμα και τσίχλες από το περίπτερο.
Το ευρώ φτάνει στο σημείο μηδέν, εκεί δηλαδή όπου ή θα διαλυθεί ή θα επανασχεδιαστεί.
Ο Σόρος το ξεστόμισε κατάμουτρα στους Γερμανούς δύο χρόνια πριν: lead or leave…
Με την αποτυχημένη λιτότητα να “σταματά” και με επανασχεδιασμό της ευρωπαικής οικονομίας ώστε πλεονασματικοί και ελλειμματικοί να μπορούν να συζούν αρμονικά.
Είπαμε όμως,αν δεν διαλυθεί πρώτα.
Πολύ λίγη σημασία έχει για την οικονομία ποιος θα είναι πάνω εκείνη την ώρα.
Μεγάλη σημασία όμως -όσο και αν η οικονομία μονοπωλεί την ατζέντα- έχει το μεταναστευτικό.
Φανταστείτε την ώρα που η χώρα δεν μπορεί να αντέξει ούτε ένα λαθρομετανάστη παραπάνω.
Τις καραβιές που θα έρθουν ανεμπόδιστα,καί την περεταίρω γκετοποίηση της Αθήνας και την πλήρη μετατροπή της σε Χωματερή Ψυχών.
Την ανεργία που θα μεγαλώσει, την εξασθενημένη δημόσια υγεία που θα παραλύσει και την αύξηση του αριθμού των “θρησκευτικά φανατικών”.
Και άν ξεσπάσει κοινωνική αναταραχή και οι πολίτες στραφούν κατά της τότε κυβέρνησης , μέσα στον πανικό τους (μήπως) δώσουν δικαίωμα ψήφου σε όλους τους λαθρομετανάστες για να παραμείνουν στην εξουσία;;
Όποιος είδε τον κ.Α.Τσίπρα στον Χατζηνικολάου κατάλαβε.
Στο θέμα των προσφύγων οχυρώθηκε ο κ.Αλέξης Τσίπρας πίσω από τις διεθνείς συνθήκες.
Τις διεθνείς συνθήκες όταν βολεύουν “ιδεοληψίες” τις σέβονται,κι ας πυρπολήσουν έτσι τις ήδη ευαίσθητες κοινωνικές ισορροπίες.
Χωρίς τη παραμικρή διάθεση δραματοποίησης των γεγονότων…Εύχομαι να έχω λάθος.